Δυνατά μπήκε στο ξεκίνημα η ομάδα μας, με τους ποδοσφαιριστές να ακολουθούν τις οδηγίες του Τιμούρ Κετσπάγια. Με πίεση από ψηλά και με την παρουσία του Χούσμπαουερ και του Ντορ Μίχα στη μεσαία γραμμή, έφεραν την ομάδα μας να κυκλοφορεί την μπάλα στο μισό του αντιπάλου και να ψάχνει τα ρήγματα που θα της έφερναν το γκολ.
Γκολ που δεν άργησε να έρθει μιας και μόλις στο 23’ η ομάδα μας πήρε κεφάλι στο σκορ. Το προβάδισμα δεν έφερε τον εφησυχασμό με την Ανόρθωση να ψάχνει το δεύτερο γκολ. Μέχρι το τέλος του ημιχρόνου, η ομάδα έπαιρνε άριστα μιας και δεν είχε απειληθεί καθόλου, ενώ έπαιζε τον Ολυμπιακό στο μισό γήπεδο.
Από εκεί και πέρα στο δεύτερο ημίχρονο δεν καταφέραμε να ασκήσουμε ανάλογη πίεση. Η αλήθεια να λέγεται δεν μπορεί μία ομάδα να παίζει στο ίδιο τέμπο για 90 λεπτά. Ο Μίχα που ήταν ο ιθύνων νους κουράστηκε κάτι που έφερε και την αλλαγή και από τη στιγμή που το δεύτερο γκολ που θα μας έδινε μαξιλαράκι ασφαλείας δεν ήρθε, τότε μία φάση ήταν αρκετή να γίνει η ζημιά. Ο Ολυμπιακός επιχείρησε με μακρινά σουτ να απειλήσει 2-3 φορές, όμως ευτυχώς είτε ο Λόρια ήταν σε ετοιμότητα, είτε αυτά εκτός στόχου.
Ως εκ τούτου στο τέλος η ομάδα μας πήρε μία επαγγελματική νίκη, πρόσθεσε άλλους τρεις βαθμούς στο καλάθι και βλέπει τη συνέχεια. Σίγουρα, με πρώτο τον Τιμούρ Κετσπάγια, θα έπρεπε να τελειώσουμε το παιχνίδι πιο νωρίς, κάτι που δεν έγινε ωστόσο το ζητούμενο είναι η βελτίωση να είναι συνεχής και τα καλά διαστήματα μέσα στο παιχνίδι να αυξηθούν όπως επίσης να αυξηθεί και η αποτελεσματικότητα.
