Το κλειδί για να μπορούσε να περάσει η ομάδα μας τη Βασιλεία, ήταν να κρατήσει το μηδέν παθητικό ή αν όχι να μη δεχθεί πέρα του 1 γκολ.
Ωστόσο με το καλημέρα, βρεθήκαμε με την πλάτη στο τοίχο ενώ στο 21’ το σκορ ήταν ήδη 3-0. Εκείνο όμως που παρατηρήθηκε και ψες αλλά και στα προηγούμενα παιχνίδια, είναι η ευκολία που αντίπαλοι δημιουργούν τις προϋποθέσεις για γκολ. Ατομικά λάθη, τυφλές παράλληλες μεταβιβάσεις, αδυναμία ορθής απομάκρυνσης της μπάλας και αχρείαστα φάουλ συνθέτουν το σκηνικό της φετινής χρονιάς, με την άμυνα μας να μη θυμίζει σε τίποτε την αντίστοιχη περσινή περίοδο. Για του λόγου του αληθές, στο μόνο παιχνίδι που ο Λόρια κράτησε το μηδέν, ήταν με την Πάφο, όταν μάλιστα χρειάστηκε να αποκρούσει και πέναλτι για να συμβεί αυτό.
Η βελτίωση στο τομέα αυτό είναι επιτακτική, γιατί όσο καλή εικόνα και αν παρουσιάζει η ομάδα, θα πρέπει αυτή η εικόνα να κάνει την εμφάνιση της και στην ανασταλτική λειτουργία. Να περιοριστούν τα ατομικά λάθη αλλά και η συνολική αμυντική λειτουργία.
