Δεν έπεισε τον κόσμο η τοποθέτηση της διοίκησης για τα τεκταινόμενα στην ομάδα. Όταν αποκλειόμαστε από την Λάτσι και είμαστε στην έβδομη αγωνιστική με 6 βαθμούς, δεν περιμένεις απλά να διαβάσεις για ανάληψη ευθύνης αλλά πράξεις, δράση, πλάνο, κάτι διαφορετικό από ότι διάβασες και άκουσες μετά τη Λάτσι, μετά την ΑΕΛ, την Αλκή, το ΑΠΟΕΛ, την ΕΝΠ. Η μόνη διαφορά, πως σε όλα τα προηγούμενα τα όσα διαβάσαμε σήμερα στην γραπτή τοποθέτηση, τα ακούγαμε στα ράδια.
Ας προχωρήσουμε στην τοποθέτηση. Όταν λέμε ανάληψη της ευθύνης τι εννοούμε; Παραιτήσεις, ανάληψη οικονομικού κόστους και ζημιάς από μια χρονιά που προδιαγράφεται επικίνδυνη, αποδεσμεύσεις που θα καλύψει το ίδιο Δ.Σ τα έξοδα, τι θέλει να πει η διοίκηση με την ανάληψη της ευθύνης; Από λόγια, ευχές και υποσχέσεις το τελευταίο διάστημα χορτάσαμε. Για την ώρα οι απαισιόδοξες προσδοκίες, που ειρήσθω εν παρόδω δεν ειπώθηκαν το καλοκαίρι, μιας ακόμα και μετά τη Λάτσι, επίσημα χείλη μιλούσαν για πρωτάθλημα ή κάτι καλύτερο από πέρσι, είναι αυτές που μας έγιναν καθημερινότητα.
Επίσης γίνεται λόγος στην ανακοίνωση πως η προσπάθεια των ποδοσφαιριστών, δεν αντικατοπτρίζεται από τη συγκομιδή των βαθμών. Δηλαδή με άλλα λόγια, θεωρούμε ότι προσπαθούν οι ποδοσφαιριστές και μπορούσαμε να έχουμε περισσότερους βαθμούς. Ακόμη δεν έγινε κατανοητό πως η προσπάθεια από μονή της δεν φθάνει.
Και 11 από την κερκίδα να βάζαμε να παίξουν, πάλι θα προσπαθούσαν και το μισθολόγιο στο τέλος του μήνα θα ήταν κατά χιλιάδες μικρότερο. Η προσπάθεια από μόνη της δεν κάνει τη διαφορά και ποτέ δεν την έκανε στην Ανόρθωση. Αυτά είναι για τις μικρές ομάδες, για τις ομάδες που δεν έχουν ιστορία και κόσμο να τις τρέχει. Προσπαθούσαν και πολλοί άλλοι παίκτες στο παρελθόν. Και οι Ισπανοί του Πούτσε προσπαθούσαν. Λάθη όπως αυτά που βλέπουμε στα παιχνίδια μας δεν δικαιολογούνται και δεν μπορούν να καλύπτονται κάτω από το πέπλο που λέγεται προσπάθεια. Οι γκέλες και τα μαρκαρίσματα με τα μάτια με την Λάτσι, τα ανόητα πέναλτι με ΑΠΟΕΛ, η ευγενική χορηγία με την ΑΕΛ, η ολική αδράνεια με Πάφο, η ανυπαρξία με την ΕΝΠ δεν μπορούν να καλύπτονται από την λέξη προσπάθεια. Εάν θέλαμε απλά να προσπαθούσαμε, ας μη δηλώναμε ότι θέλαμε κάτι καλύτερο από πέρσι. Ας μην πληρώναμε 600 χιλιάδες για τον Ντούρις, απλά για να προσπαθούμε…
Επίσης στην ανακοίνωση μας εκφράζεται η πίστη προς τις δυνατότητες των ποδοσφαιριστών. Αυτό το ακούμε από το καλοκαίρι. Το να έχουμε 6-7 ποδοσφαιριστές είναι ένα, το να καταφέρουμε αυτούς να τους κάνουμε ομάδα είναι άλλο.
Στη συνέχεια μας τονίζεται πως το Δ.Σ έχει συνέπεια και δεν θα μείνει στην απάθεια και απλός παρατηρητής. Δηλαδή εάν μέχρι τώρα ήταν, αυτό αποτελεί έγκλημα Να δηλώνεις πως θέλεις να πας καλύτερα από πέρσι αλλά η διοίκηση να δηλώνει παρών την 7η αγωνιστική. Εάν δεν ήταν – που ευελπιστούμε να μην ήταν – και πήραν τα μέτρα που νόμιζαν θα επαναφέρουν την ομάδα σε τροχιά επιτυχιών, αυτό δεν το κατάφεραν. Αυτό δείχνουν τα αποτελέσματα.
Όσο για την πόρτα της εξόδου, αυτό μας ανησυχεί διπλά και τριπλά. Ακόμη δεν μάθαμε πόσα μας στοίχησε το διαζύγιο με τον Λέβι, που θα μιλήσει με τον δικηγόρο του που και για αυτό η πόρτα της εξόδου ήταν ανοιχτή. Το να διώξεις παίκτες είναι ένα μέτρο, το θέμα είναι να τους διώξεις και να μην τους αποζημιώσεις τα συμβόλαια τους. Γιατί αν γίνει κάτι τέτοιο, θα πάμε πάλι σε Γ.Σ και θα μας ανακοινώσουν ένα τεράστιο αριθμό για αποζημιώσεις και προσφυγές.
Το να πιστεύει η διοίκηση στον στόχο της Ευρώπης, σίγουρα αποτελεί την ευχή της ανακοίνωσης, όπως τις ευχετήριες κάρτες. Για να καταφέρει η ομάδα να βγει Ευρώπη, θα πρέπει να καλύψει σημαντική διαφορά. Που για να γίνει κάτι τέτοιο, σημαίνει θα διαφοροποιηθεί άρδην η εικόνα που θα έδειξε και θα αρχίσει να παίρνει αποτελέσματα σε παιχνίδια έξι βαθμών εκτός έδρας, μιας και στην έδρα μας τα χάσαμε όλα. Κάτι που η Ανόρθωση ως ομάδα και μέγεθος μπορεί ναι, ωστόσο αυτό που φτιάχτηκε φέτος και παρουσιάζεται ως Ανόρθωση σίγουρα δεν μπορεί, μιας και δεν κερδίσαμε ούτε την Πάφο, ούτε την Αλκή, ούτε το Παραλίμνι μέχρι στιγμής.
Ευελπιστούμε στο τέλος της ημέρας εμείς να είμαστε οι κακοί, οι αυστηροί και οι ιδιόντροποι και να έχουμε άδικο. Η ομάδα από ασχημόπαπο να γίνει κύκνος, να αλλάξει πρόσωπό και να παρουσιαστεί καλύτερη, να πάρει βαθμούς και τουλάχιστον να σώσει την παρτίδα της Ευρώπης.