Ο διοικητικός παράγοντας, που διετέλεσε έφορος ποδοσφαίρου τόσο στις αρχές της δεκαετίας του 90, επί Κίκη Κωνσταντίνου, όσο και μετά στην πρώτη θητεία του Ανδρέα Παντελή σε συνέντευξη που παραχώρησε το ραδιόφωνο του active μίλησε για την Ανόρθωση στη γενέθλια της ημέρα…
Τι είναι η Ανόρθωση για αυτόν:
«Η Ανόρθωση είναι η προέκταση του σπιτιού μας, ταυτότητα μας που δεν μπόρεσαν να μας πάρουν οι Τούρκοι. Το μόνο πράγμα που μπορέσαμε να φέρουμε από την Αμμόχωστο. Δεν είναι το δεύτερο μας σπίτι είναι η προέκταση του σπιτιού μας. Δεν είναι μόνο ένα αθλητικό Σωματείο, είναι κάτι το διαφορετικό. Είναι το μόνο πράγμα που φέραμε από την κατεχόμενη γη μας. Η Ιστορία της ταυτίζεται με κοινωνικούς αγώνες, στον πολιτισμό μας».
Αν πίστευε ποτέ ότι η Ανόρθωση θα γινόταν τόσο μεγάλη:
«Τα πρώτα χρόνια ήταν δύσκολα, γιατί γυρίζαμε την Κύπρο όλη. Μας παραχωρούσαν τα γήπεδα οι άλλες ομάδες, η ΑΕΛ, η Αλκή και ο Εθνικός Άχνας. Όμως λόγω του σθένους που είχαν οι Αμμοχωστιανοί, που πάντα διακρίνονταν για την αγωνιστικότητα τους, σιγά-σιγά η Ανόρθωση αναστήθηκε, αναγεννήθηκε από την τέφρα της, κάναμε το πρώτο ιδιόκτητο ολοκληρωμένο γήπεδο με εθελοντική εργασία από όλους τους Ανορθωσιάτες».
Η πιο περήφανη στιγμή που έζησε με την Ανόρθωση:
«Η πιο συγκλονιστική μας μέρα ήταν όταν αποκλείσαμε την Τραπεζούντα στην Τουρκία. Ήταν μία νίκη αξιοπρέπειας γιατί για πρώτη φορά που κερδίσαμε τους Τούρκους. Η δεύτερη ήταν όταν μπήκαμε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ με τον Τιμούρ Κετσπάγια. Η Ανόρθωση μόνο χαρές μου έχει προσφέρει».
Το σχόλιο του για τον κόσμο της Ανόρθωσης:
«Βλέπω τους Μαχητές να γίνονται καλύτεροι. Προηγουμένως πλησίαζαν τον όρο χούλιγκαν, αλλά τώρα είναι υπόδειγμα και τους συγχαίρουμε. Έχω μια καλή επαφή μαζί τους και με εντυπωσιάζει ο τρόπος σκέψης τους. Έχουν πετάξει τις κουκούλες και τις κροτίδες και στηρίζουν την Ανόρθωση όπως πρέπει».
Όταν ακούει το «Τραγουδάω για μία πόλη», τι σκέφτεται:
«Νοσταλγία, ο πόνος του ξεριζωμού. Το ακούμε καθημερινώς, οι περισσότεροι το έχουμε στο τηλέφωνο μας. Είμαστε περήφανοι για την Ανόρθωση. Είμαστε από την Αμμόχωστο. Το θεωρούμε τιμή μας και περηφάνια. Το θεωρούμε παράσημο, είναι το μετάλλιο μας, είναι τίτλος τιμής».
