Αν είναι κάτι που ξεχώριζε με το που ανέλαβε ο Ανδρέας Παντελή την Ανόρθωση την περίοδο 2004-2008 ήταν η δυναμική που έπαιρνε η «Μεγάλη Κυρία» από το «Αντώνης Παπαδόπουλος».
Για τους μη Ανορθωσιάτες η έδρα δεν λέει κάτι… Είναι απλά ένα γήπεδο όπου αγωνίζεται η ομάδα τους μέσα. Για τον Ανορθωσιάτη όμως, το «Αντώνης Παπαδόπουλος» είναι η «Μικρή Αμμόχωστος», ο τόπος όπου θα συναντήσει συγχωριανούς, φίλους που λόγω της προσφυγιάς ενδεχομένως να μην τους βρίσκει αλλού εκτός από το γήπεδο.
Για αυτό άλλωστε μετά από κάποιο άσχημο αποτέλεσμα η ήττα είναι πολύ πιο οδυνηρή. Είναι λες και μας πήραν τα πάντα από το γήπεδο ενώ αντίθετα η όποια νίκη πανηγυρίζεται δεόντως. Αυτή είναι η ιδιοσυγκρασία του Ανορθωησιάτη για αυτό και ξεχωρίζει. Μπορεί να είναι ακραίος αλλά είναι αληθινός.
Για αυτό πρόεδρε παρακαλούμε όπως κάμετε το γήπεδο ξανά ΦΡΟΥΡΙΟ. Να μην πανηγυρίζει κανείς. Να φεύγουν με σκυμμένο το κεφάλι όπως τότε… όπως από το πρώτο πέρασμά σου που δεν κέρδιζε κανένας μέσα στο ΝΑΟ.
Για εμάς το «Αντώνης Παπαδόπουλος» είναι η Αμμόχωστος!
