Στο κύριο μέρος της συνέντευξης που παραχώρησε στον Πάνο Λάρκου για λογαριασμό του ενθέτου «Goal» της εφημερίδας «Ο Φιλελεύθερος» ο πρόεδρος της Ανόρθωσης εξηγεί τους λόγους που τον ώθησαν στο να επιστρέψει στα διοικητικά της ομάδας, αλλά και για το τι πρέπει να γίνει ώστε η Ανόρθωση να αφήσει το παρελθόν και να κοιτάξει το μέλλον.
Τι σας ώθησε, μετά από τόσα χρόνια, να επιστρέψετε; Νιώσατε την ανάγκη να βοηθήσετε;
“Άρχισε να καταρρέει η Ανόρθωση. Όταν είχε τέσσερα – πέντε συνεχόμενα παιχνίδια στην έδρα της και δεν μπορούσε να κερδίσει, σημαίνει ότι πλέον κάτι πήγε καταστροφικά. Φτάσαμε σε ένα κομβικό σημείο, με τον Άρη θυμούμαι, κι έλεγαν κάποιοι ότι αν δεν κερδίσει η ομάδα θα κινδύνευε. Ήταν αρκετά προσβλητικό για μία ομάδα όπως η Ανόρθωση να συζητάμε αυτό το ενδεχόμενο. Κατάλαβα ότι αρχίσαμε όχι μόνο να φοβόμαστε αλλά και να πιστεύουμε ότι μπορεί να συμβεί κάτι”.
Δε σας άφησε πίκρα το παρελθόν; Δε νιώθετε πικραμένος από τα όσα έγιναν το 2008;
“Δεν μπορώ να πω πικραμένος αλλά απογοητευμένος. Γιατί είχαμε φτάσει σε ένα πολύ ψηλό σημείο, σε ένα τεράστιο σημείο και ανεξαρτήτως των οποιοδήποτε λανθασμένων ή όχι αποφάσεων, μόνοι μας καταστρέψαμε αυτό που χτίσαμε”
Είχατε κι εσείς ευθύνεσαι αυτό;
“Μπορεί να είχα ευθύνες το γεγονός ότι δεν ήμουν πιο σκληρός”.
Υπάρχει κόσμος που λέει: “Πως μπορεί ο Ανδρέας Παντελή να ηγηθεί της Ανόρθωσης από τη στιγμή που είχε κυκλοφορήσει ότι αντιμετώπιζε τεράστια οικονομικά προβλήματα”;
“Ο καθένας μπορεί να πει ότι θέλει. Αυτά τα είχα ακούσει πάρα πολλές φορές. Όταν είσαι ένα δημόσιο πρόσωπο, ο καθένας λέει και συζητά ότι θέλει. Θεωρώ ότι θα πρέπει να αποφασίσουμε αν θέλουμε το καλό της Ανόρθωσης ή το κακό. Και ποιος είναι ο τρόπος να έχει καλό η Ανόρθωση; Διότι αυτά τα πράγματα δεν μπορούμε να τα ψηλαφίζουμε εδώ και χρόνια και η Ανόρθωση να φθάνει στο σημείο που έχει φτάσει. Αυτά, θεωρώ ότι είναι στη σφαίρα της κακιάς και θα είναι καλύτερα αυτοί που θέλουν να τα συζητούν, να αφήσουν την Ανόρθωση να πάει μπροστά γιατί με αυτό τον τρόπο της βάζουν βαρίδια”.
Επαγγελματικά αυτήν την περίοδο με τι ασχολείστε;
“Όλοι ξέρουν ότι από το 1992 η δουλειά μου είναι στη Βουλγαρία και ήταν πάντα στη Βουλγαρία. Μπορεί από το 2008 και μετά να υπήρχε πρόβλημα στις δουλειές αλλά ο κάθε άνθρωπος έχει φτιαχτεί για να πέσει και να σε ξανασηκωθεί”
Εσείς νιώσατε ότι πέσατε αλλά σηκωθήκατε μετά το 2008 και όσα έγιναν;
“Ναι, περισσότερο όμως είχα πέσει ψυχολογικά πριν να πέσω οικονομικά. Ήταν ένα μεγάλο χτύπημα ψυχολογικά αυτό που είχε συμβεί. Δόξα τω Θεώ όταν έχεις ψυχική δύναμη, πάντα τα καταφέρνεις”.
Είδατε ανθρώπους που τους είχατε κοντά σας και τους εμπιστευόσασταν, να σας εγκαταλείπουν εκείνη την περίοδο;
“Σε αυτές τις περιόδους είναι που βλέπεις την αλήθεια και τους πραγματικούς φίλους. Είναι γεγονός”.
