Γλυκόπικρη γεύση αφήνει το τελικό αποτέλεσμα της χθεσινοβραδινής αναμέτρησης με την ΑΕΚ στο «Αρένα».
Από τη μια η ήττα δεν παύει να είναι αποτυχία από την άλλη όμως τα θετικά που απορρέουν από αυτή είναι τόσα… που λες και είναι σαν νίκη.
Και αυτό γιατί η ομάδα μας αντιμετώπιζε την ΑΕΚ με 9 παίκτες για ένα γεμάτο σαράντα-πεντάλεπτο. Οι παίκτες αμύνθηκαν σωστά, υπερβάλαν εαυτό και σε αρκετές περιπτώσεις με αυτοθυσία κρατούσαν το μηδέν.
Η κούραση στα τελευταία στάδια γινόταν όλο και πιο εμφανή πόσο δε μάλλον από την ώρα που ο προπονητής της αντιπάλου είχε γεμίσει την περιοχή μας με 4 επιθετικούς που έπαιρναν ενίσχυση από τα χαφ.
Κι όμως η Ανόρθωση κρατούσε καλά απέναντι σε μια ομάδα γεμάτη στόχους και που πριν λίγες μόλις μέρες με ανατροπή τούμπαραν το παιχνίδι με τον ΑΠΟΕΛ κερδίζοντάς τον με 2-1. Λύγισε το 83΄όμως διέψευσε όσους προέβλεπαν συντριβή από την πρώτη κιόλας κόκκινη στο 40΄. Πάλεψε, έχασε, χειροκροτήθηκε και «ψήλωσε» στα μάτια του κόσμου της και όχι μόνο αφού… αυτά που θέλαμε να δούμε, τα είδαμε!
