Με την χαρά από τη ψεσινή νίκη να καταλαγιάζει σιγά-σιγά, θυμόμαστε ότι υπό κανονικές περιστάσεις θα έπρεπε να μιλάμε για ένα τρίποντο ρουτίνας. Παρόλ’ αυτά χρειάστηκαν 81 αγωνιστικά λεπτά και ανατροπή του σκορ ώστε να φύγουμε με ένα σχετικό χαμόγελο από το «Τάσος Μάρκου» και τη μόλις δεύτερη νίκη της χρονιάς.
Κάποια στοιχειώδη πράγματα που δεν είδαμε σε άλλους αγώνες, φάνηκαν στον αγωνιστικό χώρο αλλά δε μπορούμε να μιλούμε για θαύματα μιας και ο νέος προπονητής είχε μόλις τρεις προπονήσεις στη διάθεσή του. Αυτό που προέχει τη δεδομένη στιγμή είναι το ζευγάρωμα των νικών απέναντι στη Δόξα την ερχόμενη Κυριακή, ώστε ο Ισραηλινός να δουλέψει με καλύτερες προϋποθέσεις κατά τη διακοπή που ακολουθεί, και φυσικά να στηριχθεί διότι το εγχείρημα που ανέλαβε αγγίζει τα όρια της… αυτοκτονίας.
Προέρχεται από την κατάκτηση του κυπέλλου στο Ισραήλ την σεζόν που μας πέρασε, πήρε ένα ρόστερ ελλειπές και θα παλέψει να ανεβάσει την ομάδα πολύ ψηλότερα στην βαθμολογία, από ότι την παρέλαβε.
