Η βελτίωση της αγωνιστικής εικόνας και του γενικότερου κλίματος στην ομάδα μετά την έλευση του Ρόνι Λέβι, φάνηκε ψες ότι ήταν κάτι προσωρινό. Διότι πολύ απλά αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις, ήρθαν να διορθώσουν προσωρινά τις επιλογές τύπου Μπενίτο και Πούτσε (και σταματούμε εδώ), τις οποίες έκαναν οι ίδιοι.
Αυτή τη στιγμή ο προπονητής της Ανόρθωσης έχει και δεν έχει μια ενδεκάδα ποδοσφαιριστών στους οποίους μπορεί να στηριχθεί, οι οποίοι αποδεικνύονται λίγοι λόγω τραυματισμών και τιμωριών. Άλλωστε επειδή την ίδια Ανόρθωση παρακολούθουμε τα τελευταία οκτώ χρόνια, δεν χρειάζεται να έχει μαντικές ικανότητες κανείς για να πει ότι μετά την πρώτη ήττα, επιστρέψαμε στον ίδιο παρονομαστή.
Η βελτίωση στα οικονομικά του σωματείου είναι ένα πράγμα και η αγωνιστική κατρακύλα άλλο. Επίσης η βελτίωση στα οικονομικά του σωματείου δεν θα επιτευχθεί με την συνεχόμενη αποζημείωση ποδοσφαιριστών και προπονητών που ακόμα και ένα άπειρο ποδοσφαιρικά μάτι, μπορεί να κρίνει ότι δεν είναι επιπέδου Ανόρθωσης.
