33 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα, από την παράνομη και αποσχιστική ενέργεια των αττίλων να ανακηρύξουν το ψευδοκράτος τους, στο κατεχόμενο τμήμα της πατρίδας μας στις 15 Νοεμβρίου 1983.
Όσα καταδικαστικά ψηφίσματα κι αν εκδόθηκαν από τα Ηνωμένα Έθνη, όσες προτροπές κι αν έγιναν από τα μέλη της διεθνούς κοινότητας, τα κουρελόπανα της ντροπής εξακολουθούν να ανεμίζουν από τον Πενταδάκτυλο μέχρι την Κερύνεια μας. Η κατεχόμενη Αμμόχωστος παραμένει ερειπωμένη, όμηρος στα χέρια του κατακτητή. Η αιμοδιψούσα τουρκική μπότα, μαγαρίζει ακόμα τις εκκλησιές και τα μοναστήρια μας.
Η Ανόρθωσις, ήταν και παραμένει φάρος επιστροφής. Καθοδηγητής σε όλους τους αγώνες του έθνους, από τους Βαλκανικούς, στον Αγώνα ενάντια στην Αγγλοκρατία, και σήμερα στην προσφυγιά και τον ξεριζωμό. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσα μορφώματα κι αν ανακηρύξουν, η Αμμόχωστος βρίσκεται μέσα μας. Την κουβαλούμε μαζί μας καθημερινά και την ζωντανεύουμε κάθε φορά που η Ανόρθωσις μπαίνει στα γήπεδα, να αγωνιστεί και να τιμήσει τα χρώματά της.
Σήμερα δεν ξεχνώ. Δεν ξεχνώ την εισβολή, την κατοχή, την προσφυγιά. Δεν ξεχνώ να αγωνίζομαι!
