Μια μεγάλη ομάδα που κουβαλά αρκετές χιλιάδες κόσμου πίσω της δεν μπορεί παρά να έχει παίκτες και προπονητή επιπέδου. Επειδή το πρώτο είναι τετελεσμένο, στο δεύτερο… τώρα που υπάρχει ο χρόνος πρέπει να γίνει επιλογή προπονητή από το πάνω ράφι.
Και όταν μιλάμε για πάνω ράφι εννοούμε προπονητή που να τον συνοδεύει καλό βιογραφικό, τίτλοι, κύπελο και ευρωπαϊκές διακρίσεις. Να μπορεί δηλαδή με την παρουσία του στον πάγκο να πείθει κυρίως τους ποδοσφαιριστές του, να εμπνέει την διοίκηση αλλά επίσης σημαντικό είναι να καθησυχάζει τις ανησυχίες του κόσμου, που στην προκειμένη περίπτωση έχει «διαλυθεί» από τις συνεχόμενες και χρόνιες αποτυχίες.
Για να το πετύχουμε αυτό χρειάζονται δυο βασικά συστατικά. Το πρώτο και σημαντικότερο είναι να καταλάβει ο πρόεδρος ότι στις εκπτώσεις σπάνια πετυχαίνεις κάτι καλό. Πρέπει δηλαδή να βάλει το χέρι στην τσέπη και να φέρει ένα προπονητή ο οποίος ναι μεν θα αμείβεται με περισσότερα αλλά θα σου προσφέρει και περισσότερα. Προπονητή που να ξέρει το βάρος να είναι σε ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό, που να ξέρει από την πίεση του κόσμου, να ξέρει ότι έχει να αντιμετωπίσει πόλεμο από το παρασκήνιο και στην ιδιάζουσα… πόλεμο και από μια αρρωστημένη κατάσταση πέριξ της ομάδας.
Το δεύτερο συστατικό είναι ο κόσμος. Στην περίπτωση που επιλεχθεί προπονητής από το πάνω ράφι – το αυτονόητο που πρέπει να γίνει δηλαδή – θα πρέπει να στηριχθεί. Παρά τις πικρίες, παρά την δικαιολογημένη αρνητικότητα ο κόσμος θα πρέπει να κατανοήσει ότι η χρονιά μόνο με θαύμα σώζεται και θαύματα δεν γίνονται έτσι απλά. Είναι ο μόνος που πλήρωσε το μάρμαρο, είναι ο μόνος που πληγώνεται οπόταν δεν χωράει άλλα πειράματα η Ανόρθωση, δεν την παίρνει να συνεχίσει να είναι σε αυτό το στάτους. Και υπάρχουν βέβαια οι προπονητές που είναι αυτό το διάστημα διαθέσιμοι και είναι από το πάνω ράφι για να εξυπηρετήσουν και να υπηρετήσουν την Ανόρθωση, φθάνει να επενδύσουν σωστά σε αυτόν.
Οπόταν από κοινού, κόσμος και διοίκηση πρέπει να συμπορευθούν για το καλό της ομάδας παρά τα όποια προβλήματα.
