Το ναυάγιο των συζητήσεων στο ενδεχόμενο συνεργασίας με τον Τιμούρ Κετσπάγια, τα δημοσιεύματα που είδαν το φως της δημοσιότητας με τους Μαρίνο Ουζουνίδη και Ρόνι Λέβι, δίνουν την αίσθηση ότι στην Ανόρθωση αποφάσισαν να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να φέρουν προπονητή από το πάνω ράφι.
Τα πειράματα με προπονητές που κάνουν το «αγροτικό τους» στην Κύπρο εις βάρος της Ανόρθωσης απέτυχαν σχεδόν στην ολότητά τους, αν εξαιρέσουμε τον Αντρέ Πάους που είχε μια σχετικά καλή παρουσία μέχρι τη στιγμή που στηριζόταν από την διοίκηση ποικιλοτρόπως. Έτσι φαίνεται να κατάλαβαν τι αρμόζει στην Ανόρθωση και με τι δεν πρέπει να συμβιβάζεται.
Ο χρόνος που κυλάει, κυλάει εις βάρος της ομάδας. Όχι πως μπορεί ο οποιοσδήποτε τεχνικός να πατήσει το κουμπί της επανεκκίνησης και να μεταμορφώσει την ομάδα προς το καλύτερο, αλλά όσο το γρηγορότερο τόσο το καλύτερο.
Αυτή την περίοδο, που οι πλείστοι ικανοί προπονητές έχουν ομάδα, η προσπάθεια γίνεται ακόμη πιο δύσκολη στην εξεύρεση αυτού που θα μπορέσει να αναγεννήσει την Ανόρθωση όμως αυτό δεν πρέπει να σταθεί ως δικαιολογία και να καταλήξουμε σε μετριότητες.
