Δυστυχώς οι χθεσινές αλητείες του Δημήτρη Μασιά αποτέλεσαν απλά προέκταση της ατιμωρησίας του Νικολαϊδη στον Αστίθ μεσοβδόμαδα. Και τα δύο αυτά φαινόμενα συνέχεια μιας σειράς γεγονότων που θέλουν το παρασκήνιο να κτυπά ανελέητα την Ανόρθωση ακόμα και όταν είναι στα κάτω της.
Με αυτά ζήσαμε, με αυτά ζούμε και με αυτά θα ζούμε, επομένως το θέμα είναι πως τα αντιμετωπίζουμε. Η Ανόρθωση δεν είναι υποχρεωμένη να κάνει επικές ανατροπές όπως το περσινό 3-2 επί του Απόλλωνα με παίκτη λιγότερο. Η Ανόρθωση απαιτεί στη χειρότερη περίπτωση να την παίζουν 50-50% και την αυτοκριτική μας σαν οπαδοί ξέρουμε να την κάνουμε καλύτερα κι από τον καθένα.
Και ακριβώς λόγω τούτου και με τις μαγκιές των Μασία και σια να ανήκουν σιγά-σιγά στο παρελθόν, η ευθύνη μετακυλίεται σε αυτούς που βλέπουν την Ανόρθωση να δέχεται ύπουλα κτυπήματα από παντού, χωρίς να αντιδρούν!
