Κάτι σε συνέχεια του κλίματος που υπήρχε πέρσι στη δεύτερη φάση του πρωταθλήματος βλέπουμε και ζούμε. Εντός αγωνιστικού χώρου βλέπουμε ένα.. σύνολο που ούτε εμπνέει, ούτε πείθει ότι μπορεί τουλάχιστον να μπει εξάδα.
ΟΜΩΣ τα ίδια σχόλια δεν λέγονταν και δεν γράφονταν πέρσι για παίκτες τύπου Χόλγκερσον και Εντλοβού που πλέον είναι μακριά;
Νωρίς στη φετινή χρονιά παρακολουθούμε δηλώσεις τύπου «ας δοθούν ευκαιρίες σε νέους» αλλά ξεχνούμε τα όσα έγιναν τη διετία 2013-2014 επί Κωστένογλου. Εκεί όπου ευκαιρίες δόθηκαν ναι μεν σε νεαρά παιδιά, χωρίς όμως αυτά να πλαισιωθούν από έμπειρες μονάδες ώστε να μη δέχονται την μια ήττα μετά την άλλη.
Που είναι άραγε σήμερα παίκτες τύπου Τέκια, Λοϊζίδη και Θεοδώρου;
Εκεί που στο τέλος της περσινής χρονιάς λέγαμε «μη χειρότερα» τώρα ερχόμαστε να λησμονήσουμε ποδοσφαιριστές που γράφτηκαν στη μαύρη λίστα. Όση απογοήτευση κι αν υπάρχει, το πρωτάθλημα βρίσκεται ακόμα στην 5η αγωνιστική και μπορεί η ομάδα να μη… βλέπεται, ωστόσο έχουμε δει ξανά και ξανά στο παρελθόν ότι οι σπασμωδικές κινήσεις εξυπηρετούν συμφέροντα άλλων πλην της Ανόρθωσης!
