Εντελώς διαφορετική αντίδραση σε άμυνα και επίθεση έδειξαν στο ντέρμπι οι Γκιγίερμε και Γκάμπριελ. Ο πρώτος ικανοποίησε σε άλλο ένα παιχνίδι με τη γενικότερη συμπεριφορά του, ενώ ο «παλιός» είχε θέματα και στα δύο μισά του γηπέδου.
Ο Γκιγίερμε παρόλο που είχε να μαρκάρει αρχικά τον Βάντερ, έδειξε αρκετή προσήλωση στα ανασταλτικά του καθήκοντα, χάνοντάς τον μόνο μια φορά στην αρχή της επανάληψης. Στη συνέχεια είχε να αντιμετωπίσει τον Γιαννιώτα ο οποίος περιορίστηκε σε δύο σέντρες και μια κλωτσιά στον Καλό, χωρίς ούτε αυτός να μπορέσει να απειλήσε ιδιαίτερα.
Όσον αφορά τον Γκάμπριελ, οι προωθήσεις του ήταν σχεδόν ανύπαρκτες αν και υπάρχει σοβαρή ένδειξη ότι κάτι τέτοιο ήταν και στις οδηγίες του. Έχοντας ουσιαστικά να υπερασπιστεί ένα άκρο όπου μπροστά αγωνιζόταν ο Ράγιος, δεν ήταν λίγες οι φορές που δέχθηκε ντουμπλάρισμα από αντίπαλους επιθετικούς. Αυτό που παρατηρήσαμε ήταν ότι ακόμα και στο ένας-εναντίον-ενός έδινε αρκετό χώρο στον Εφραίμ, φοβούμενος ενδεχομένως την εκρηκτικότητα του αντίπαλού του.
