Εμφανής ήταν το πάθος που επέδειξαν οι παίκτες της Ανόρθωσης, εμφανείς ήταν και οι προθέσεις του Πούτσε για το παιχνίδι.
Ο Ισπανός κόουτς δεν επιδίωξε σε κανένα σημείο τη νίκη και βασίστηκε στο να μην χάσει κάτι που το πέτυχε. Από πλευράς τακτικής η ομάδα στο παιχνίδι της αρκέστηκε να προσέχει τα νότα της και να επιτίθεται κυρίως με τον Καλό που έκανε ένα εξαιρετικό παιχνίδι, χωρίς να καταφέρει να το συνδυάσει με κάποιο γκολ.
Δεν είχε άλλωστε και επιλογές. Κράτησε στο παιχνίδι τον ανέτοιμο Καμπρέρα, δεν απέδωσε τα αναμενόμενα ο Ράγιος και λίγο πολύ αρκέστηκε και αυτός με την ισοπαλία που ως αποτέλεσμα κρίνεται ως δίκαιο.
Η Ανόρθωση αγωνιζόταν με την πλάτη στον τοίχο. Ναι μεν δεν έχασε αλλά δεν κέρδισε. Η ουσία είναι ότι απέχει από την ΑΕΚ που μετρά το απόλυτο 6 βαθμούς. Αν αυτή η ισοπαλία ερχόταν μετά από ένα 3 στα 3 με Σαλαμίνα, Άρη και ΑΕΖ τότε θα θεωρείτο καλό αποτέλεσμα, όμως οι δυο απώλειες εντός έδρας στοιχίζουν πολύ!
