Μπορεί στις δηλώσεις του να υπεραμύνθηκε της απόφασης του να μη χρησιμοποιήσει άλλους ποδοσφαιριστές από τον πάγκο… μπορεί σε κάποιο βαθμό να έχει δίκιο, όμως αυτό δεν το αναιρεί την ευθύνη του, που ως προπονητής όφειλε να γνώριζε τα σχετικά με τις πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος.
Στα πρώτα παιχνίδια του πρωταθλήματος τα πόδια των ποδοσφαιριστών είναι πολύ βαριά και οι αντοχές τους είναι μειωμένες απόρροια της καλοκαιρινής προετοιμασίας. Στο μετρό των δυνατοτήτων και του επιτρεπτού ο προπονητής προβαίνει στις απαραίτητες αλλαγές ώστε να φρεσκάρει την ομάδα του, πόσο δε μάλλον όταν επιδιώκει και τη νίκη.
Ο Πούτσε κράτησε για 90 λεπτά τον Ριός ενώ στον πάγκο είχε την επιλογή του Φύτου Κυριάκου ή και ακόμη την επιλογή του Κρέσπο μετατοπίζοντας τον Ράγιος στο άκρο έστω και για τις συνθήκες του παιχνιδιού… όπως αυτές εξελίχθηκαν μετά την αποχώρηση του Καλό.
Μπορούσε να κάνει ένα σωρό πράγματα τουλάχιστον να δείξει ότι θα παλέψει το παιχνίδι, όμως προτίμησε να αρκεστεί με τους ίδιους 10 που άρχισε το παιχνίδι και να περιμένει την ατομική ενέργεια είτε του Ράγιος, είτε του Πελέ… είτε την στημένη φάση ώστε η ομάδα να σκοράρει διότι μόνο με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε μετά την αλλαγή του Καλό.
