Βλέποντας κάποια στοιχεία στο φιλικό προετοιμασίας με τον Ερμή όπως για παράδειγμα η έλλειψη δύναμης στις προσωπικές μονομαχίες, θέλαμε να ήμαστε αισιόδοξοι ότι σε ένα γεμάτο «Αντώνης Παπαδόπουλος» τα δεδομένα θα ήταν διαφορετικά με την ώθηση του κόσμου.
Δυστυχώς, διαψευστήκαμε πανηγυρικά.
Οι πάμπολλες χαμένες μάχες στη μεσαία γραμμή όχι μόνο επέτρεπαν στον αντίπαλο να βγάζει αντεπιθέσεις, αλλά στερούσαν από την Ανόρθωση την ευκαιρία για επιθέσεις σε δεύτερο χρόνο. Είναι αδιανόητο για έναν ποδοσφαιριστή που αγωνίζεται σε αυτό το γήπεδο μπροστά σε αυτόν τον κόσμο, να μην ανεβαίνει τουλάχιστον ένα επίπεδο με τα συνθήματα να του ανεβάζουν τη ψυχολογία.
Και κάπου εδώ μπαίνει στην εξίσωση και η συνέντευξη τύπου όπου είδαμε δύο προπονητές με εντελώς διαφορετική αυτοπεποίθηση. Από τη μια ο Αντόνιο Πούτσε ανέφερε πολλές φορές ότι η ομάδα χρειάζεται δουλειά και από την άλλη ο Εουγκέν Ναγκόε μίλησε ξεκάθαρα για… Ευρώπη!
Μήπως τελικά οι νεοφερμένοι στην Ανόρθωση από τον τεχνικό διευθυντή μέχρι και τον ποδοσφαιριστή που προορίζεται για ρεζέρβα, δεν πληροφορήθηκαν για το που ήρθαν;
Μήπως δεν γνώριζαν ότι η Ανόρθωση είναι μια ομάδα καταδικασμένη να πρωταγωνιστεί και χθες έπαιζε με έναν αντίπαλο που μπήκε μόλις πέρσι εξάδα από το 2008;
Διότι αν δεν γνωρίζουν, σημαίνει ότι αυτοί που τους επέλεξαν, έβαλαν τον πήχη χαμηλά!
