Επιστολή στο Anorthosis24 – Οι επιστολές που δημοσιεύονται αντιπροσωπεύουν τις προσωπικές απόψεις των συγγραφέων τους και όχι κατ’ ανάγκην του Anorthosis24. Στείλτε μας κι εσείς τη δική σας επιστολή, στο[email protected].
Παίρνω το λόγο και σας γράφω, γιατί βλέπω ειδικότερα σήμερα μιας και η μέρα λόγω του χαρακτήρα της, τα ΜΜΕ εκμεταλλευόμενη μια δημοσκόπηση σε application έγειραν θέμα Τιμούρ Κετσπάγια και επιστροφή του στην Ανόρθωση.
Ας καταθέσω την άποψη μου για το θέμα, που είμαι σίγουρος δεν θα βρει όλο τον κόσμο σύμφωνο, μιας και ο πρώην προπονητής της Ανόρθωσης, είναι ένα πρόσωπό που διχάζει τον κόσμο.
Καταρχήν με όλο το σεβασμό, προς όλα τα αδέρφια που επιθυμούν την επιστροφή Κετσπάγια, καλό είναι να ξεκαθαριστεί πως το να λέμε πως θέλουμε τον Κετσπάγια είναι ένα θέμα, το να μπορούμε να φέρουμε τον Κετσπάγια είναι άλλο.
Η Ανόρθωση όσο και να μας στενοχωρεί και να μας λυπεί, έχει χάσει την ποδοσφαιρική της αίγλη. Τρία χρόνια χωρίς Ευρώπη, δεν είμαστε μαγαζί γωνία που να είναι προσιτό. Ο Κετσπάγια μας τόνισε επανειλημμένως τον τελευταίο χρόνο πως είναι επαγγελματίας προπονητής και ως επαγγελματίας σίγουρα το συμφέρον του δεν είναι η Ανόρθωση.
Οπότε το πρώτο θέμα που προκύπτει είναι οι οικονομικές απολαβές του Κετσπάγια. Τώρα τα χρήματα που δίνονται για τεχνικό διευθυντή, προπονητή και επιτελείο είναι γύρω στις 200 και κάτι χιλιάδες. Οπότε αυτό το ποσό απέχει κατά πολύ από τις απολαβές που είχε ο Κετσπάγια στον ΑΠΟΕΛ και από αυτές που λογικά θα αξιώσει σύμφωνα με την καριέρα του. Γιατί σίγουρα δεν θα θέλει να αμείβεται με ένα ποσό της τάξης των 10 χιλιάδων τον μήνα.
Δεύτερο θέμα είναι το μπάτζετ της ομάδας, με τα χρόνια μακριά από την Ευρώπη να είναι τρία, τα έσοδα είναι περιορισμένα. Ο Κετσπάγια σίγουρα δεν θα θέλει το επόμενο βήμα της καριέρας του, να είναι σε μια ομάδα που δεν του εγγυάται τον προϋπολογισμό για το πρωτάθλημα. Και σίγουρα, η Ανόρθωση με τα όσα ακούγονται το τελευταίο διάστημα, δύσκολα θα ανεβάσει το μπάτζετ στα επίπεδα που θα ήθελε ένας προπονητής για να μπορεί να λέει και να εννοεί ότι πάει να πάρει το πρωτάθλημα και να κοντράρει το πλούσιο ΑΠΟΕΛ.
Τρίτο θέμα, αφορά τις προσωπικές σχέσεις. Σίγουρα τα γεγονότα του περασμένου Μάη, ράγισαν το γυαλί ανάμεσα στις σχέσεις Πουλλαΐδη και Κετσπάγια. Εξάλλου, μπορεί να μην εξέφρασε ποτέ δημοσίως παράπονο ο Κετσπάγια, αλλά με δηλώσεις του έβγαλε πικρία και με το παραπάνω. Και επίσης είναι αναφαίρετο δικαίωμα του Πουλλαΐδη, να δουλέψει με άτομα που θεωρεί ότι μπορεί να συνεργαστεί μαζί τους.
Τέταρτο θέμα που προκύπτει, είναι θέμα διοίκησης. Κανένας προπονητής δεν θα έρθει σε μια ομάδα, που ο μεγαλομέτοχος της -σύμφωνα με δηλώσεις που έκανε- θα παρακολουθεί τα γεγονότα εξ αποστάσεως, ενώ το συμβούλιο της αποτελείται από άτομα αγνώστους μεταξύ αγνώστων στην ουσία. Και απέναντι τους, έχουν τον ΑΠΟΕΛ, ισχυρό σε όλα τα επίπεδα.
Πέμπτο θέμα, είναι η αποδοχή που έχει από τον κόσμο. Όταν μιλάμε για τον Κετσπάγια, με την ιστορία που έχει το όνομα του στην Ανόρθωση και η επιθυμία δεν είναι καθολική, τότε ίσως να είναι και αυτονόητο, πως ο προπονητής που σύνδεσε το όνομα του με τις μεγαλύτερες αγωνιστικές επιτυχίες του συλλόγου, πέρα από φανατικούς φίλους ενδέχεται να έχει και ορκισμένους εχθρούς.
Έκτο θέμα και πιο σημαντικό που κανείς δεν βάζει στην εξίσωση, είναι οι προθέσεις του Κετσπάγια. Μετά το χαστούκι που άρπαξε από τον ΑΠΟΕΛ, γνωρίζει πολύ καλά πως εάν θέλει να κάνει τη διεθνή καριέρα που ονειρεύεται ή ονειρευόταν, αυτή δεν είναι και τόσο εφικτή μέσω του κυπριακού πρωταθλήματος.
Αναμφίβολα, για να είμαι δίκαιος, ενδεχόμενη επιστροφή του θα προκαλέσει πέρα από κλυδωνισμούς και θετικές επιπτώσεις. Θα επιστρέψει στο γήπεδο κόσμος που τον λατρεύει ακόμα, διαχρονικοί εξωδιοικητικοί παράγοντες θα ζεσταθούν, ενώ πιθανώς να δώσει όραμα στον ταλαιπωρημένο κόσμο, μιας και είναι ο μόνος που δεν ξαναδοκιμάσαμε!
Κλείνοντας, θεωρώ πως οι συνεχόμενες αποτυχίες, έχουν δημιουργήσει την έντονη επιθυμία σε μερίδα του κόσμου να επιθυμεί τον Κετσπάγια, νοσταλγώντας φυσικά τις στιγμές δόξας που ζήσαμε υπό τις οδηγίες του. Λογικό μεν, αλλά μερικές φορές κατ’ εμένα δεν πρέπει να μας παρασύρει το συναίσθημα. Η ευκαιρία για να επιστρέψει ο Κετσπάγια ήταν πέρσι που τα δεδομένα ήταν διαφορετικά, αλλά δεν αξιοποιήθηκε η ιστορική ευκαιρία. Για τώρα όμως θεωρώ πως επιστροφή του δεν εξυπηρετεί. Πρώτο, διαχρονικά στο ποδόσφαιρο καμία επιστροφή δεν πέτυχε. Δεύτερο δεν τυγχάνει πλέον της αποδοχής που τύγχανε πριν πάει στον ΑΠΟΕΛ και πιθανότατα θα αντιμετωπιστεί πολύ πιο αυστηρά. Τρίτο, οικονομικά την παρούσα στιγμή είναι ανέφικτο, εκτός αν βρεθούν οικονομικοί αιμοδότες και τέταρτο θα πρέπει να πέσουν πολλά εγώ εκατέρωθεν, πράμα που για μένα κρίνεται απίθανο.
Μ.Μ
