Επιστολή στο Anorthosis24 – Οι επιστολές που δημοσιεύονται αντιπροσωπεύουν τις προσωπικές απόψεις των συγγραφέων τους και όχι κατ’ ανάγκην του Anorthosis24. Στείλτε μας κι εσείς τη δική σας επιστολή,στο [email protected].
Τρία χρόνια πίσω μας ταξιδεύει ο φίλος που απέστειλε αυτή την επιστολή, και εύκολα αντιλαμβάνετε κανείς ότι κάποια πράγματα όχι μόνο δεν έχουν αλλάξει, αλλά έχουν παραμείνει τα ίδια.
Γενική Συνέλευση Μάιος 2013, για πολλούς ίσως μια ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα. Έχουμε να λέμε λοιπόν για 13 εκατομμύρια χρέος και το πέρας ακόμη μιας αποτυχημένης χρονιάς, από όλες τις απόψεις. Μια ομάδα που δεν θυμίζει καθόλου Ανόρθωσις, έναν σύλλογο που δεν φέρνει τίποτα πλέον από την πλούσια κληρονομιά του και παράγοντες που δεν μπορούν ούτε τον εαυτό τους πλέον να πείσουν. Όλοι αναρωτιούνται λοιπόν το πώς φτάσαμε μέχρι εδώ, το πώς πάψαμε να θυμίζουμε Ανόρθωσις.
Τελικά η ζημιά των δήθεν πολιτισμένων με τα κουστούμια είναι περισσότερο από ότι κανείς θα ανέμενε. Και όταν λέμε για τους κύριους με τα κουστούμια εννοούμε μόνο για τους “δικούς μας” αλλά και για τους άλλους. Για αρκετούς η Ανόρθωσις είναι κάτι χειροπιαστό, κάτι που μπορούν να χρησιμοποιήσουν για δική τους ωφέλεια. Αυτοί είναι οι γνωστοί άπληστοι που δεν θα αφήσουν τίποτα ανεκμετάλλευτο. Χάριν στην Ανόρθωσις έχουν πάρει θέσεις καίριες και τα έχουν οικονομήσει και ούτε καν την υποχρέωση να την υποστηρίξουν μέσων των θέσεων τους (στην ΚΟΠ ίσως, λέμε τώρα) δεν την νιώθουν.
Αρκετοί είναι εκεί αναζητώντας την προσωπική τους προβολή, την δημοσιότητα και την παρουσίαση τους ως σωτήρες, η τελευταία δήθεν ελπίδα του σωματείου. Χάρη στην Ανόρθωσις έχουν καταφέρει να γίνουν γνωστοί στην κοινωνία, να δικτυωθούν και να τα οικονομήσουν γύρω από μιαν ιδέα που κάθε άλλο από δημόσια προβολή έπρεπε να αντικατοπτρίζει. Άλλοι, μπορεί και άθελα τους και χωρίς σκοπιμότητα, δεν έχουν την παραμικρή γνώση στα περί διοίκησης και οργάνωσης φέρνουν την κακομεταχείριση του και αυτοδιάλυση του συλλόγου μας.
Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι άμα οι “δικοί” μας βρίσκονται σε τέτοια κατάσταση δεν μπορούμε να αναμένουμε τίποτα διαφορετικό από τους εξωτερικούς παράγοντες που χρόνο με τον χρόνο μας αποδεικνύουν πόσο δίκαιο έχουμε για την αντιμετώπιση που τυγχάνει το σωματείο μας.
Μετά από όλα αυτά μας λένε για ενότητα, αυτοί που φρόντισαν να εξαλείψουν την παραμικρή της ύπαρξη με τις ενέργειες τους. Το περίεργο της υπόθεσης είναι ότι αυτοί είναι τα ίδια άτομα που θα τα δεις κάθε χρόνο να απέχουν πλέον από τα δρώμενα του σωματείου. Είναι αυτοί που έχουν φτάσει να κάνουν την ατελείωτη ζημιά και τολμάνε να μιλάνε για ενότητα, ενότητα για ένα πράγμα το οποίο παρατήσανε εδώ και καιρό. Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι η Ανόρθωσις έχει καταφέρει να ενώσει ανθρώπους υπό διάφορες έννοιες κατά το πέρασμα των χρόνων.
Κάποιοι έχουν ενωθεί κάτω από αυτήν με την διεκδίκηση όσου δυνατών περισσότερου συμφέροντος, χάρη στα βρόμικα λεφτά στα καλά κρυμμένα μυστικά γραφεία τους γραφεία, τις μίζες από συμβόλαια τα οποία μόνο οι ίδιοι ξέρουν και γύρω από παρασκήνια και σκευωρίες. Αυτοί ενώθηκαν μαζί για το δικό τους συμφέρον και για να ρουφήξουν ότι απόμεινε πλέον υπαρκτό.
Υπάρχουν άλλοι που ενώθηκαν γύρω από πρόσωπα. Αυτούς τους προσωπολάτρες θα τους δεις σε κάθε αποτυχία σε κάθε στραβοπάτημα να υμνούν τους θεούς τους έχοντας τους πιο πάνω από την ίδια τους την ιδέα. Αλήθεια είναι να απορεί κανείς πως γίνετε ένας κρίκος από την αλυσίδα να αγαπηθεί και να θεωρείται πιο σημαντικός από την ίδια την αλυσίδα. Αυτά τα άτομα αρέσκονται λοιπόν στην παρελθοντολογία και θεοποίηση των ηρώων τους.
Ποιος βέβαια θα μπορούσε να ξεχάσει τους λεγόμενους οπαδούς της νίκης και των τίτλων. Είναι αυτοί που στις λύπες θα την αφήσουν μόνη, είναι αυτοί που στα άσχημα θα πουν ότι πλέον σοβαρευτήκανε και δεν ασχολούνται πλέον με τέτοια, είναι αυτοί που στα σκούρα θα αλλάξουν και ομάδα άμα λάχει. Στις χαρές όμως θα ενωθούν και αυτοί και δεν θα δυσκολευτείς να τους αναγνωρίσεις. Θα είναι από τους πρώτους που θα προβάρουν μπροστά αφού θα τους διακατέχει περηφάνια για κάτι που λίγους μήνες πριν έφτυναν και παράτησαν αβοήθητο.
Εμείς όμως μάθαμε αλλιώς, γιατί βλέπεις υπάρχουν και αυτοί που με το πέρασμα των χρόνων κρατούν άσβεστη την πίστη τους και αδιάκοπη την πραγματική τους αγάπη αποδεικνύοντας ακράδαντα τι ακριβώς υποστηρίζουν. Η ένωση μας εμάς έρχεται κάτω και μόνο από την ΔΙΚΙΑ μας Ανόρθωσις. Εμείς ενωνόμαστε και από τα πιο απλά πράγματα που μας δίνουν την πραγματική περηφάνια του Ανορθωσιάτη και την μαγκιά του Αμμοχωστιανού. Εμείς ενωνόμαστε γύρω από μια φωτογραφία της Αμμοχώστου στον τοίχο του σπιτιού μας, ενωνόμαστε γύρω από τα λόγια του παππού μας στο άκουσμα της λέξης Ανόρθωσις, ενωνόμαστε από τα δάκρια μας όταν λέμε το “Χώμα που Περπάτησα”, ενωνόμαστε γύρω από το πρώτο γαλανόλευκο κασκόλ που έχουμε κρεμασμένο στον τοίχο, από την ξεθωριασμένη ριγέ φανέλα στο ερμάρι, από τα εισιτήρια που έχουμε φυλαγμένα στο συρτάρι και από τις άπειρες εθνικές επετείους που έχουν πινελιές Ανορθωσιάτικες.
Ενωνόμαστε κάθε βδομάδα από την αύρα της φωνής μας, τα χιλιόμετρα που έχουμε διανύσει για την αρρώστια μας, την μπύρα που έχουμε μοιραστεί πριν μπούμε στο πέταλο, τα σημάδια στο σώμα μας που οφείλονται στην απόπειρα μας να μπούμε με όποιο τρόπο δυνατόν στο γήπεδο να δούμε Ανόρθωσις, από το χορό που ρίχνουμε στα τσιμέντα στο ρυθμό του τυμπάνου, από την μυρωδιά του μπαρουτιού γύρω μας την ώρα που υμνούμε τα χρώματα μας. Αλήθεια αυτή η λίστα θα μπορούσε να ήταν ατελείωτη, απλά αν δεν είσαι ένας από μας δεν μπορείς να μας νιώσεις, δεν μπορείς να μας φτάσεις πόσο μάλλον να μας καταλάβεις.
Ποτέ μας δεν ζητήσαμε ούτε τίτλους ούτε διακρίσεις, για μας η Ανόρθωσις είναι πιο πάνω από κάθε διάκριση και κάθε τίτλο. Απαίτηση μας όμως είναι να βλέπουμε μιαν Ανόρθωσις αγνή μέσα και έξω από το γήπεδο. Μιαν Ανόρθωσις αποτελούμενη από μια διοίκηση που έχει μοναδικό στόχο την υποστήριξη των δικαιωμάτων του σωματείου μας μακριά από οποιονδήποτε συμφέρον και προαποφασισμένο γεγονός. Μια Ανόρθωσις αποτελούμενη από παίκτες που ξέρουν ότι βρίσκονται στο ιστορικότερο σωματείο της νήσου, έχοντας σε γνώση τι πέρασαν οι πρόγονοι μας για να διατηρηθεί το σήμα που φοράνε στο στήθος στις επόμενες γενιές.
Παίκτες που ξέρουν ότι δεν παίζουν απλά σε μιαν ομάδα αλλά σε κάτι που ταυτίζετε με την εθνική μας περηφάνια, με αγώνες πολλών ετών, με μιαν πόλη εγκαταλελειμμένη και μιαν ιστορία και προσφορά ατελείωτη. Μιαν Ανόρθωσις με ένα τεχνικό τιμ που θα μπαίνει στο γήπεδο ξερώντας ότι τα χρώματα μας πρέπει να αναδεικνύονται πάντα νικητές ή τουλάχιστο να δρουν σαν νικητές και μιαν Ανόρθωσις που θα διατηρήσει το ανάστημα στον κόσμο της κάτω από την κατάρα της προσφυγιάς.
Αυτά είναι που θα κρατήσουν την Ανόρθωσις ψηλά στα ιδεώδη μας όσο χαμηλά και να βρίσκετε σε οποιονδήποτε βαθμολογικό πίνακα. Στις καρδίες μας πάντα η Ανόρθωσις μας θα είναι πρώτη φτάνει να μην χαθούν όλα αυτά που έδρευαν την ίδρυσης της από την αρχή!
Ζητάτε συνεχώς λύσεις στα οικονομικά μας προβλήματα, έχετε άραγε σκεφτεί τι θα ήθελε ο πραγματικός Ανορθωσιάτης να κάνετε; Έχετε ποτέ σας υπολογίσει τον πραγματικό Ανορθωσιάτη πριν από κάποιαν απόφαση σας; Πιστεύετε ότι τα μέλη της Γενικής Συνέλευσης εκπροσωπούν όλο τον κόσμο; Για σας η Ανόρθωσις είναι αυτοί που μπορούν και σας το δείχνουν έμπρακτα με τις εγγραφές μελών και με τις εισπράξεις που κάνετε από αυτούς. Η Ανόρθωσις είναι κάτι περισσότερο από επιταγές, μετρητά, θέσεις σε συνεδρίες, σωματικά γεμάτες μόνο καρέκλες, λόγια άσκοπα και τοποθετήσεις που δεν βγαίνουν από την καρδιά. Αν θέλετε να δείτε τι σημαίνει Ανόρθωσις απλά κοιτάξτε γύρω σας στην καθημερινότητα σας.
Ανόρθωσις είναι τα πρώτα βρεφικά ρούχα νεογέννητου ντυμένα στα μπλε, Ανόρθωσις είναι τα παιδάκια που κλαίνε από ζήλια και τραβάνε τον πατέρα τους δείχνοντας τους το πέταλο που είναι γεμάτο όμοιους πιστούς της, Ανόρθωσις είναι η πρώτη ζωγραφιά ενός φοίνικα κάποιου 5χρονου στο νηπιαγωγείο, Ανόρθωσις είναι τα μπατίρια που μετράνε τα κέρματα τους για να πάρουν έναν εισιτήριο, Ανόρθωσις είναι τα αλάνια που θα δεις να σκαρφαλώνουν και να τρυπώνουν από το πουθενά για να πάρουν μια τζούρα από Φοίνικα, Ανόρθωσις είναι οι μάγκες με παραλλαγή που τρέχουν στον δρόμο περήφανοι με την σκέψη ότι θα την ξαναδούν, οι μαγαζάτορες που βάζουν λουκέτο για πάρτη της, οι 40ρηδες που σαν μικρά παιδιά φτάνουν εκστασιασμένοι στην κερκίδα, η τρίτη ηλικία που θυσιάζει την σύνταξη της για την σωτηρία της.
Αυτοί λοιπόν είναι η Ανόρθωσις, αυτοί είναι οι άγρυπνοι φρουροί της, οι γνωστοί άγνωστοι. Όσο και αν δεν μας χωνεύεται λοιπόν, όσο και αν δεν χωράμε στην δική σας κατηγορία των “αθάνατων” εμείς θα είμαστε εδώ, περήφανοι, ωραίοι, δυνατοί και πάνω από όλα περιφρονητές της δικής σας κουλτούρας έχοντας όπλο μας κάτι που δεν θα αποχτήσετε εσείς ποτέ, την ΔΙΚΙΑ μας Ανόρθωσις!
Ένας ακόμα γνωστός άγνωστος, ένας οπαδός χωρίς ταυτότητα
Ultras Famagusta `08
