Γνώριμο το σκηνικό που θα βιώσουμε τις επόμενες δύο δύσκολες εβδομάδες, μιας και τον Οκτώβρη του 2014, η Ανόρθωση έφευγε από τη Λεμεσό με ένα βαρύ σκορ στην πλάτη και ενώ ακολουθούσε διακοπή. Η διαφορά του τότε και του τώρα είναι ότι πέρσι υπήρχε η υπομονή για την υλοποίηση ενός τρίχρονου πλάνου που δεν ανάγκαζε προπονητές και παίκτες να έχουν την πίεση του πρωταθλητισμού.
Ενός πλάνου που περίπου στα μέσα αυτής της πορείας παραμερίστηκε για να γίνει το ίδιο λάθος που γίνεται κάθε χρόνο. Να προσπαθήσουμε εν μια νυκτί να στεφθούμε πρωταθλητές. Η τότε ομάδα του Άντρε Πάους εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο το χρόνο που είχε να δουλέψει και επανήλθε με έξι νίκες στους εφτά αγώνες που ακολούθησαν.
Η τωρινή Ανόρθωση μπορεί;
