Συνέντευξη στον Robin Camp Mans έδωσε ο Άντρε Πάους όμως επειδή εμφανίστηκε μόνο αποσπασματικά στα κυπριακά ΜΜΕ εμείς ψάξαμε, την βρήκαμε, την μεταφράσαμε και σας την παρουσιάζουμε ολόκληρη:
Ο Προπονητής έγινε και πάλι πατέρας
Ο Άντρε Πάους έλειπε για περισσότερα από δυο χρόνια από το σπίτι. Αρχικά ήταν προπονητής στη Μάλτα, μετά στην Κύπρο και μετά την απόλυσή του πίσω στο Deurningen (σ.σ. η πόλη του, κοντά στο Άρνεμ).
του ROBIN CAMP MANS
DEURNINGEN
Το τηλέφωνο κτυπά: ο γιος του Μαξ (14) τηλεφωνά. “Μπαμπά, τι ώρα πρέπει να είμαι σπίτι;” Ο πατέρας Άντρε Πάους (50) ρίχνει μια ματιά στο ρολόι του καθιστικού. “Τελείωσες τα μαθήματά σου;” Μαξ “Έχω ακόμα κάποια, αλλά είναι εντάξει, πραγματικά.” Άντρε: “Όχι μετά τις 12:30, εντάξει;” Μαξ: “ΟΚ, τα λέμε.”
Ο προπονητής Πάους είναι στην πραγματικότητα ένας πατέρας που μόλις επέστρεψε. Με την αποδέσμευσή του από την Ανόρθωση Αμμοχώστου, ήρθε στο σπίτι νωρίτερα απ’ όσο σχεδίαζε. “Στην πραγματικότητα είμαι πλήρως δεσμευμένος με το ποδόσφαιρο από τα 16 μου” λέει. “Φυσικά, είναι κρίμα που δεν ολοκλήρωσα την χρονιά, αλλά δεν είχα καθόλου χρόνο να ξεκουραστώ. Τώρα έχω χρόνο για άλλα πράγματα“.
Γευματίζει στο σπίτι μαζί με την σύζυγο και τα παιδιά, συζητά για το σχολείο και τα μαθήματα και πάνω απ’ όλα κάνει πολλά πράγματα. Όπως, την περασμένη βδομάδα, κατά τη διάρκεια των διακοπών. “Είμαι με τον Μαξ στο Manchester United – Watford. Το παιχνίδι δεν έλεγε και πολλά, αλλά τι ατμόσφαιρα στο γήπεδο…”
Ευχαριστεί τους παίχτες που δούλεψε στην Κύπρο ο Πάους. Περισσότερο από ενάμιση χρόνο ήταν προπονητής στην Ανόρθωση Αμμοχώστου. Μπορεί να μη φαίνεται τόσο μεγάλο διάστημα, αλλά είναι ένα επίτευγμα από μόνο του. Δικαιούται να αποκαλεί τον εαυτό του τον μακροβιότερο προπονητή της Ανόρθωσης Αμμοχώστου από το 2008. Κι όμως, μέχρι πρόσφατα αυτό φάνταζε ανέφικτο. “Κατά μέσο όρο, απολύονται 15 προπονητές τον χρόνο. Ο Giovanni van Bronckhorst έχασε εφτά συνεχόμενες φορές με τη Feyenoord. Στην Κύπρο, σε οποιαδήποτε ομάδα συνέβαινε αυτό, θα είχες απολυθεί τέσσερις φορές…”
Γιατί έφυγε; “Είχαμε 48 βαθμούς σε 22 αγώνες και ήμαστε τρίτοι στον πίνακα, κάτι που δεν ήταν άσχημο, υποθέτω“. Όμως δεν ήταν αρκετά καλό. “Ο σύλλογος έχει ένα τριετές πλάνο. Ο πρώτος χρόνος ήταν να μπούμε στην εξάδα, τον επόμενο χρόνο να κερδίσουμε την έξοδο στην Ευρώπη και τον τρίτο χρόνο το πρωτάθλημα. Αλλά τα πήγαμε καλύτερα αυτή τη σεζόν, το δεύτερο χρόνο, με αποτέλεσμα οι προσδοκίες να ανεβούν. Εντός έδρας ήμασταν αήττητοι σε όλο το πρωτάθλημα. Ο πρόεδρος ένιωσε ότι θα μπορούσαμε να είμαστε πρωταθλητές από τη δεύτερη χρονιά. Ήταν τελικά λάθος“.
“Νομίζω ο αποκλεισμός στο Κύπελλο έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο. Λίγο πριν είχε αποχωρήσει ο Stan Valckx (Τεχνικός Διευθυντής) οπότε ένιωθες ότι κάτι ερχόταν. Όχι, δεν είχα ζητήσει εξηγήσεις. Μπορώ να με υπερασπιστώ, αλλά ποιά η χρησιμότητα; Ξέρεις, όταν πας σε μια χώρα όπως η Κύπρος, μπορείς να φύγεις από τη μια στιγμή στην άλλη. Όλα τακτοποιούνται με λεπτότητα και παρόλο που έφυγα λέω πως πέρασα υπέροχα από την αρχή ως το τέλος. Δυστυχώς η συνέχεια δεν ήταν καλή, πήραν μόλις τέσσερις βαθμούς σε τέσσερις αγώνες και το πρωτάθλημα δεν είναι πλέον στόχος“.
ΚΟΥΡΕΙΟ
Την βδομάδα μετά την απομάκρυνσή του υπήρχαν ακόμα πράγματα στο διαμέρισμα στη Λάρνακα. Έπρεπε να πακετάρει, να ολοκληρώσει κάποια τυπικά και να πει αντίο στους πολλούς ανθρώπους που γνώρισε. Στους ανθρώπους του εστιατορίου όπου έτρωγε συχνά, στο κουρείο απέναντι στον δρόμο – “Ένας υπέροχος άνθρωπος καμιά 75αριά χρονών, μου λείπει ήδη“. Μια υπέροχη περιοχή. Ένα όμορφο διαμέρισμα στην παραλία, σε μια χώρα που ο ήλιος σχεδόν λάμπει και τα χειμωνιάτικα μένουν το μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου στις ντουλάπες. Ήλιος, θάλασσα, ποδόσφαιρο. Πολύ διαφορετικά από το Deurningen όπου πολύ συχνά βρέχει.
Από την άλλη όμως, είναι επιτέλους πίσω στην γυναίκα και τα δυο παιδιά. “Έρχονταν συχνά στην Κύπρο, αλλά τα παιδιά είχαν υποχρεώσεις στο σχολείο. Φυσικά μου έλειπε η οικογένεια. Είμαι όμως ρεαλιστής. Από την στιγμή που αποφάσισα να ασχοληθώ επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο, ήξερα ότι είναι πιθανόν να εργαστώ στο εξωτερικό. Ξεκίνησα από χαμηλά και προσπαθώ κάθε φορά να κάνω ένα βήμα προς τα πάνω. Από την κορυφή του ερασιτεχνικού, πήγα στη δεύτερη ομάδα της Vitesse, μετά στην Μάλτα όπου κέρδισα τίτλους σε σύντομο διάστημα και μετά στην Κύπρο. Παρόλο που δεν ολοκλήρωσα εκεί, νομίζω έχω ένα καλό βιογραφικό“.
Ted van Leeuwen
Ο Πάους δεν πιστεύει στην τύχη ή την ατυχία, τουλάχιστον όχι μέσα στο γήπεδο. “Είναι ατυχία να είναι κάποιος μόνο με τον τερματοφύλακα και η μπάλα να κτυπά στο δοκάρι; Όχι, είναι η ποιότητα να σκοράρεις που δεν έχει να κάνει με τύχη ή ατυχία“. Μια καριέρα μπορεί από σύμπτωση να πάρει τον ένα ή τον άλλο δρόμο ή να γνωρίσεις κάποιον που να σου δώσει νέα προοπτική στη ζωή. Όπως ο Πάους πριν πέντε χρόνια δεν είχε ξανακούσει για την Valletta, την ομάδα στη Μάλτα που πήγε το 2014 και κέρδισε δυο τρόπαια. Το πρωτάθλημα της Κύπρου ήταν άγνωστο σε αυτόν.
Κι όμως ο Πάους εργάστηκε και στα δυο νησιά. Χάρις στον Ted van Leeuwen, τον νυν τεχνικό διευθυντή της Twente, τον οποίο είχε ξανασυναντήσει στην ακαδημία της Vitesse. “Όντως με έφερε στη Μάλτα και την Κύπρο, το οποίο του χρωστώ“, λέει ο Πάους.
Μετά, σιγή. Ο Van Leeuwen είναι τώρα τεχνικός διευθυντής στην ομάδα στην οποία ο Πάους είχε παίξει πάνω από 200 παιχνίδια στην αρχή της καριέρας του. Αλλά κάπου κάτι πήγε λάθος μεταξύ των δύο. “Απλά δεν μπορώ να δουλέψω μαζί του“.
ΔΙΚΤΥΟ
Ο Πάους αναμένει να είναι σε κάποια ομάδα τη νέα χρονιά, αλλά “πού” είναι το ερώτημα. “Απέκτησα ένα ευρύ δίκτυο μέσα από τα πρόσφατα χρόνια μου στην Ανατολική και Νότια Ευρώπη. Εργαζόμενος στην Μάλτα και την Κύπρο, έρχεσαι σε επαφή με άλλους συλλόγους παρά αν κάθεσαι στην Ολλανδία. Σε κανένα δυο μήνες, θα ξεκινήσουν οι αλλαγές και οι προπονητές θα είναι υπό ατμόν. Υπάρχουν πολλά μέρη. Μπορείς επίσης να σκεφτείς τον ρόλο του βοηθού. Απλά δεν ξέρω αν θα το απολάμβανα επειδή τόσο καιρό ήμουν ο απόλυτα υπεύθυνος“.
Ζώντας με την οικογένεια, συναντώντας φίλους, παρακολουθώντας μια μονομαχία της παλιά του τοπικής ομάδας Weerselo, ο Πάους δεν βαριέται. Σε ένα μήνα θα επιστρέψει στην Κύπρο με τη γυναίκα του. Το έχουμε συμφωνήσει, γνέφει, ακόμα και με τον κουρέα!
Άντρε Πάους
Γεννήθηκε: 9 Οκτωβρίου 1965
Καριέρα: Έκανε το ντεμπούτο του ως επαγγελματίας στην πρώτη ομάδα της Twente το 1985. Έπαιξε για 9 περιόδους εκεί (πάνω από 200 παιχνίδια) και απετέλεσε το κεντρικό αμυντικό δίδυμο μαζί με τον Fred Rutten. Το 1994 συνέχισε την καριέρα του στην Ιαπωνία, όπου έπαιξε για τις Júbilo Iwata και μετά Fujitsu. Πίσω στην Ολλανδία, υπέγραψε συμβόλαιο με την Heracles, αλλά έμεινε πίσω λόγω τραυματισμών.
Ως προπονητής ξεκίνησε στην UD Weerselo, ερασιτεχνική ομάδα που επίσης έπαιξε και ποδόσφαιρο νεαρός. Μετά έγινε προπονητής των Γερμανικών Alstätte, Stevo και Tubanters. Το 2006 πήγε στην WKE. Με την WKE ήταν το 2007 and 2009 πρωταθλητής 3ης κατηγορίας και πρωταθλητής ερασιτεχνικού το 2009. Μετά από τρία χρόνια στην Spakenburg (πρωταθλητής το 2012) και LIENDEN, ξεκίνησε να εργάζεται το 2013 προπονητής στη δεύτερη ομάδα της Vitesse. Μετά από μισό χρόνο έγινε πρώτος προπονητής στη Valletta Μάλτας, όπου κέρδισε πρωτάθλημα και κύπελλο και έφυγε για την Ανόρθωση Αμμοχώστου στην Κύπρο.
