Το όνομα του Χρίστου Μαραγκού είδε το φως της δημοσιότητας ως βασικός υποψήφιος για τη θέση του εκτελεστικού προέδρου.
Ένα όνομα που δεν επιβεβαιώνεται όμως, ούτε από τον ίδιο τον Μαραγκό αλλά ούτε και από πλευράς επίσημης Ανόρθωσης. Το άκουσμα του ονόματος του, δεν ικανοποίησε τον κόσμο της ομάδας. Αδίκως, γιατί πολλοί βάζουν στο ίδιο καλάθι τον ποδοσφαιριστή Μαραγκό με τον παράγοντα Μαραγκό. Ως ποδοσφαιριστής, ήταν παρών στο έπος της Τραπεζούντας και γνωρίζει πολύ καλά ποια είναι η θέση της Ανόρθωσης στον Κυπριακό ποδοσφαιρικό χάρτη.
Το τι γίνεται με τον Μαραγκό ως ποδοσφαιρικός παράγοντας είναι κάτι διαφορετικό. Εδώ και 2 χρόνια, δραστηριοποιείται στο χώρο των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Η MC Media, η εταιρεία του, έχει στην κατοχή της δύο από τις κορυφαίες αθλητικές ιστοσελίδες του νησιού, ενώ παράλληλα έχει και την Cyprustimes στο πολιτικό.
Τα media είναι ένας σημαντικός παράγοντας.
Κοιτάξτε για παράδειγμα τον ΑΠΟΕΛ, που έχει τον απόλυτο έλεγχο!
Έτσι αν το όνομα του Μαραγκού ευσταθεί και προχωρήσει, τότε επικοινωνιακά η ομάδα ανεβαίνει επίπεδο, με ό,τι αυτό σημαίνει αυτονόητο και μη.
Επίσης, όντας ποδοσφαιριστής της ομάδας, γνωρίζει πρόσωπα, καταστάσεις και αδυναμίες. Ξέρει καλά ποιος είναι ο ρόλος του καθένα και το ποιόν του. Ας μην ξεχνάμε πως τα τελευταία 7 χρόνια, τα 6 ήταν στην ομάδα, οπότε γνωρίζει από πρώτο χέρι τα καλά της ομάδας, αλλά και τα καρκινώματα της. Οπότε όπως είναι λογικό, δεν θα χρειαστεί χρόνο προσαρμογής για να μάθει, αρκεί να είναι διατεθειμένος να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο.
Παράλληλα, γνωρίζει το αντικείμενο και τη νοοτροπία. Μεγάλωσε μέσα στα γήπεδα, με μια μπάλα αγκαλιά και δεν ήρθε ουρανοκατέβατος στα γήπεδα με προηγούμενη εμπειρία ως μπάρμαν, εργολάβος, δικηγόρος και όλα τα συναφή που μας ταλαιπώρησαν τα τελευταία 7 χρόνια.
Επιπρόσθετα, ένα από τα βασικά ατού του Μαραγκού, είναι πως γνωρίζει πολύ καλά την Κύπρο και τις πραγματικότητες στο νησί. Το όνομα του Αγγελίδη που ακούστηκε τις προάλλες ήταν εξαιρετικό ως προφίλ, αλλά στο νησί ισχύουν άλλοι νόμοι.
Αυτοί της ζούγκλας!
Και τα βιογραφικά είναι για να μένουν στα συρτάρια.
Ωραία τα οράματα 2020, έχουν μέσα αρκετά φρου-φρου και αρώματα, αλλά στην Κύπρο με ευχολόγια δεν παίρνεις για τίτλο ούτε τενεκεδάκι αναψυκτικού, πόσο μάλλον πρωτάθλημα και κύπελλο.
Συν τοις άλλοις, τα τελευταία χρόνια με την ενασχόληση του με τον αθλητικό τύπο, απέκτησε σημαντικές διασυνδέσεις. Ξέρει το κουρμπέτι του κυπριακού ποδοσφαίρου και γνωρίζει πολύ καλά, ποιος ελέγχει και τι ελέγχει.
Μπορεί να είναι άπειρος, που αποτελεί ένα βασικό μειονέκτημα, ωστόσο εάν έχει την όρεξη να δουλέψει, έχει τα εχέγγυα να πετύχει. Αρκεί βέβαια να είναι αποφασισμένος, να προχωρήσει σε ριζικές τομές, να πετάξει εκτός των καρκινώματα που χρόνια τώρα μας τρώνε τα σωθικά και να μη φοβηθεί να βγει μπροστά και να κτίσει ένα μοντέλο που να το διακρίνει πρωτίστως η λογική του ποδοσφαίρου και όχι των οικοδομών.
