Με κάθε σου άρθρο μας ταξιδεύεις αδελφέ. Από εμάς έχεις την αμέριστη συμπαράσταση για όσο καιρό βρίσκεσαι μακριά μας. Πραγματικά συγχαρητήρια για ακόμα μια φορά για το απίστευτο έργο τέχνης που δημιουργήσατε αλλά και για τα μαθήματα ζωής που παραδίδεις. Cheers απ’ όλα τα αλάνια.
Υπάρχει ένα γνωστό στιχάκι σε ένα παλιό έντεχνο τραγούδι που λέει κατά λέξη : «Όσο κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει, ο νους μας θα ‘ναι αληταριό και πάντα δραπετεύει»
Ο στίχος αυτός είχε καρφωθεί στο μυαλό μου και με προβλημάτιζε κατά πόσο είναι εφικτή αυτή η πνευματική απόδραση. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής μαζί σας, πίστευα πως είναι αδύνατο να καταφέρεις να κάνεις το μυαλό σου να ξεφύγει από το περιβάλλον της φυλακής. Το αποτέλεσμα ήταν να διαψευσθώ πανηγυρικά και τεκμηριωμένα μέσα από το το ταλέντο και το πείσμα του συγκρατούμενου μου, Ονησίφορου Κολιά, που εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης.
Ο άνθρωπος αυτός σε ένα κελί δέκα τετραγωνικών μέτρων και για τέσσερις μήνες επί καθημερινής βάσης κατάφερνε να ταξιδεύει το μυαλό μου σε κάθε γωνιά του αγαπημένου μου «Αντώνης Παπαδοπουλος»
Ο Ονησίφορος κατάφερε με υλικά της καθημερινότητας μας όπως είναι το χαρτόνι (80%-85% του γηπέδου), οι οδοντογλυφίδες, τα συνδετηράκια, οι μπατονέτες, το κερί, η μπίλια από το αποσμητικό, το δίχτυ από τα γαλατάκια νουνού και τα σήματα της ομάδας να δημιουργήσει μέσα τέσσερις μήνες σε μικρογραφία το Στάδιο «Αντώνης Παπαδόπουλος».
Στον Ονησίφορο παραχωρήθηκε άδεια από την διεύθυνση των φυλακών για να ασχοληθεί με την χειροτεχνεία και να αγοράσει πέντε υλικά : Γόμα, μπογιές, διαφανές φύλλο πλαστικοποίησης, δερμάτινο ντύμα τετραδίου και πράσινη διακοσμητική άμμο.
Για εργαλεία ο Ονησίφορος χρησιμοποίησε μολύβι, στυλό, μαρκαδόρο, χάρακα, νυχοκόπτη, τσιμπιδάκι, ένα μικρό ψαλιδάκι, μανταλάκια και πινέλα. Για όλα τα εργαλεία λάμβανε μετά από αιτήσεις του, την σχετική έγκριση της διεύθυνσης. Αξίζει να σημειωθεί ότι χωρίς την στήριξη της διεύθυνσης και του σχολείου του τμήματος φυλακών θα ήταν ακόμα δυσκολότερη η επίτευξη του στόχου.
Κάτω λοιπόν απ’ αυτές τις δύσκολες συνθήκες ο φίλος Ονησίφορος κατάφερε να με ταξιδέψει πίσω και μακριά από τα κάγκελα της φυλακής, δημιουργώντας παράλληλα το «Αντώνης Παπαδόπουλος».
Τέλος για όσους αναρωτιούνται για το πως θα ταξιδεύουμε τώρα που το έργο τέλειωσε απλά σας πληροφορούμε ότι το καινούργιο στάδιο έχει ήδη ξεκινήσει και θα είναι πολύ καλύτερο.
Νωχέλας 27/01/2016
Καλή δύναμη Αδελφέ και καλή αντάμωση στον ΝΑΟ.
Αναδημοσίευση από http://www.maxhtec94.com
