Τα κομμάτια της καλείται να μαζέψει η Ανόρθωση, μετά την ήττα από την ΑΕΚ, που την έφερε στο -5 από τον ΑΠΟΕΛ και στο -4 από την ΑΕΚ.
Αφενός η διαφορά δεν δείχνει μεγάλη, αφετέρου όμως η εικόνα της ομάδας μέσα στο γήπεδο, πείθει περισσότερο πως η διαφορά θα αυξηθεί στο κοντινό μέλλον παρά να μειωθεί με την τρίτη θέση να μπαίνει σε κίνδυνο.
Πλέον, η ώρα είναι δύσκολη, δυσκολότερη από ότι ήταν πριν μια βδομάδα καθαρά για αγωνιστικούς λόγους.
Την προηγούμενη βδομάδα την πλήρωσε ο Σταν Φαλξ, μια αποδέσμευση που στην ουσία δεν εξυπηρετούσε σε κάτι, μιας και η μεταγραφική είχε ήδη τελειώσει, με τον μόνο κίνδυνο να διαταραχθούν οι σχέσεις εντός των αποδυτηρίων γιατί ο Σταν ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στις τάξεις των ποδοσφαιριστών.
Πλέον ο πιο αναλώσιμος είναι ο προπονητής. Στα μάτια του κόσμου απλά δεν υπάρχει, ένα δεκάλεπτο στην κερκίδα είναι ικανό να σε πείσει. Κάθε επιλογή του αμφισβητείται από την πλειονότητα της κερκίδας και απλά έχασε το παιχνίδι με τον κόσμο.
Ωστόσο η αντικατάσταση του, είναι δίκοπο μαχαίρι. Από τη μια είναι η παραδοχή για το λάθος της προηγούμενης βδομάδας, που λόγω κωλυσιεργίας και έλλειψης αποφασιστικότητας στις κρίσιμες ώρες στηρίχθηκε, ενώ και επίσημες τοποθετήσεις μέσα στη βδομάδα που μας πέρασε, ανάφεραν πως η Ανόρθωση θα προχωρήσει με τον Ολλανδό μέχρι το τέλος της χρονιάς. Από την άλλη, εδώ που φθάσαμε η ομάδα πρέπει με κάποιο τρόπο να αφυπνιστεί. Το πείραμα με τις αλλαγές προπονητών δεν εξασφαλίζει καμία επιτυχία, ιδίως όταν αυτός που θα έρθει δεν θα μπορεί να αλλάξει πρόσωπα παρά μόνο τρόπο παιχνιδιού.
Ωστόσο, όπως αναφέραμε και πιο πάνω, ο προπονητής είναι ο πιο αναλώσιμος. Γιατί όποιος και να έρθει ακόμη να μείνει και ο Πάους, όταν δεν έχει τον απόλυτο έλεγχο του ποδοσφαιρικού τμήματος και οι αποφάσεις περί προσθαφαιρέσεων και οτιδήποτε άλλο δεν του ανήκουν 100%, τότε δεν συγκεντρώνει και πολλές πιθανότητες για να πετύχει.
