Ανορθωσιάτισσες και Ανορθωσιάτες μου σας χαιρετώ. Η ομάδα μας έκαμε στο χειρότερο σημείο τη χειρότερη της εμφάνιση και πέσαμε στην τρίτη θέση. Τέσσερις μπροστά η κορυφή, πέντε πίσω η τέταρτη.
Δυστυχώς, η θέληση με την οποία πήγαμε εμείς στο «Αμμόχωστος», γεμίσαμε το πέταλο και ήμασταν ανεβασμένοι από το ματς με τον Απόλλωνα δεν μεταφέρθηκε στον αγωνιστικό χώρο. Πάνω που νομίζαμε πως θα πάρουμε τα πάνω μας, επήραμεν ένα πάτσο ξερογυριστό από τον Ερμή. Αν είναι να μας ξυπνήσει, έχει καλώς. Εμείς τα λέγαμε και μετά τον Απόλλωνα πως δεν πρέπει να τα σκεπάζει όλα το αποτέλεσμα και να που μια βδομάδα μετά επάθαμε την για τα καλά.
Διάλεξα μια φώτο ρετρό σήμερα, από παλιές καλές εποχές στο «Μακάριο». Ο κόσμος εν διπλά σας, εν πας τα κάγκελα και γυρίζει το κάθε πατατοχώραφο μες το ξερονήσι για να σας δει. Το λιγότερο που δικαιούται είναι να σας βλέπει να τα δίνετε όλα και να χάνετε μόνο αφού ματώσετε. Φέρτε το νου σας όπου τον έχετε από τον προπονητή μέχρι τον τελευταίο παίκτη και άμεσα.
Τωρά τα καραγιοζιλίκια με τις μπάλες που εχάνουνταν και τα υπόλοιπα, είμαι η Ανόρθωση και παίζω με τον Ερμή που ξέρουμε όλοι τι γίνεται. Μπαίνεις μέσα και εν τους δίνεις το δικαίωμα να σου τα κάμουν. Άμαν όμως σε όλο το πρώτο ημίχρονο σέρνεσαι, μετά σάζουν σε καλά. Εν το ΚΥΠΡΙΑΚΟ πρωτάθλημα που προσπαθούμε να χτυπήσουμε, έτσι παίζεται (δυστυχώς) άρα ή παίζεις ή τεταρτοπέμπτος κομπάρσος και κανεί σε. Τούτα ήθελα να τα φκάλω που μέσα μου, όπως όλοι μας νομίζω μετά το χάλι που είδαμε.
Είχαμε όμως και μεταγραφές που προσφέρονται να μιλήσουμε για μπάλα. Δεν είμαι προπονητής, αλλά με τα όσα καταλάβουμε και εμείς θα γράψουμε 2-3 πράγματα. Ήρθαν τρεις παίκτες με σκοπό να βοηθήσουν άμεσα (Ίσμα, Μανζορό, Πίντο) και ένας για επένδυση (Κίττος). Ο Πίντο ήταν η τελευταία κίνηση, κυριολεκτικά τελευταία όμως, που μας δίνει ένα στοιχείο που λείπει από τους άλλους. Έπιασε στην καριέρα του τόσα τρόπαια όσα όλοι οι άλλοι στο ρόστερ μαζί και έτσι ποντάρουμε να βρήκαμε ένα παίκτη να καθοδηγεί τους υπόλοιπους στο κέντρο.
Επίσης μας δίνει επιλογές για να παίξουμε το 4-2-3-1 με τον πλέον αποδοτικό τρόπο. Για να γίνει κατανοητό αυτό που σας γράφω, βρήκα ένα παράδειγμα από ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο που έπαιζε με αυτό το σχήμα. Στη φώτο είναι η διάταξη της Μπαρσελόνα του Ράικαρτ που πήρε πρωτάθλημα και τσάμπιονς λιγκ το 2006, με γραμμένους πάνω τους δικούς μας.
Όπως βλέπετε και ο Ράικαρτ το έπαιζε με μπακ που ανέβαιναν , είχε έναν στο κέντρο της άμυνας που έπαιζε και χαφ (Μάρκες) ενώ τα εξτρέμ έπρεπε να συγκλίνουν και να απειλούν. Ο Μανζορό, όπως τον είδαμε προτιμά να παίζει ανάποδο πόδι και συγκλίνει να σουτάρει, ενώ ο Κάλβο εν πιο κλασικός παίκτης γραμμής. Ο Πίντο όμως εν ο παίκτης που θα αναλάβει το ρόλο να ενώνει τις γραμμές, ενώ έχει και καλή κάθετη αλλά και καλό σουτ για να προσφέρει πολύτιμα γκολ. Τέλος ο Ίσμα εν το πιο κινητικό φορ και όχι το στατικό όπως τον Ετό, ενώ ο Μαρτίνες ως τώρα εν ο Ροναλτίνιο μας: Αυτός που απλά κάμνει τα όλα και άμα δε μπορεί, δεν μπορούμε.
Έχουμε δε και επιλογές για αλλαγή σχημάτων άμα χρειαστεί και περισσότερες εναλλακτικές αφού ήρθαν παίκτες με σκοπό να πάρουν αρκετά λεπτά και έφυγαν παίκτες που δεν θα έπαιρναν.
Δεν έχουμε σκοπό να αντικαταστήσουμε τον Πάους, ούτε λέμε πως θα γίνουμε Μπαρσελόνα. Απλά κάμνουμε συζήτηση για μπάλα να γεμίσει η μέρα μέχρι το κύπελλο. Πείτε και σεις τα δικά σας που κάτω με την ελπίδα να έχουμε να συζητάμε για καλές εμφανίσεις και νίκες πλέον.
