Ο Πάους παρέταξε την ομάδα με μια αλλαγή σε σχέση με το παιχνίδι με τον Εθνικό. Ο Νούχου έμεινε εκτός, με τη θέση του να παίρνει ο Λέο Σβέχλεν, με τον Γάλλο να είναι εκ των κορυφαίων του αγώνα και τον Ολλανδό να δικαιώνεται για αυτή του την επιλογή.
Η νίκη στο παιχνίδι ήταν μονόδρομος, η Ομόνοια αν και πάντα είναι Ομόνοια αγωνιζόταν με τα…δεύτερα, κάτι που έπρεπε να εκμεταλλευτεί η Ανόρθωση και να πάρει μια καθοριστική νίκη.
Αντί αυτού, η ομάδα κατέβηκε στο γήπεδο δίχως να είναι σε θέση να κλείσει τον αντίπαλο στα καρέ του και να βάλει την πίεση που χρειάζεται, για να υποκύψουν οι παίκτες του Μιλόγεβιτς σε λάθη και να τα εκμεταλλευτούμε. Η Ανόρθωση στο πρώτο ημίχρονο αρκέστηκε σε μια φλύαρη υπεροχή, με τον Πάους να μην προχωρεί σε διορθωτικές κινήσεις στην τακτική, ως εκ τούτου πετάξαμε το πρώτο ημίχρονο στα σκουπίδια.
Ο τρόπος ανάπτυξης ήταν προβλεπτός και η ομάδα παντελώς ακίνδυνη. Πλαγιοκοπήσεις δεν έβγαιναν σωστά, ενώ και ότι ερχόταν από τον άξονα ήταν εύκολη λεία για το κεντρικό αμυντικό δίδυμο της Ομόνοιας. Οι μοναδικές καλές στιγμές που καταγράφηκαν στο παιχνίδι, ήταν μετά που στημένες μπάλες.
Στο δεύτερο ημίχρονο, όλοι περίμεναν πως κάτι θα άλλασε ο Αντρέ Πάους, προκειμένου η ομάδα να δείξει ένα βελτιωμένο πρόσωπό. Κάτι τέτοιο δεν έγινε και ως εκ τούτου, το πρώτο τέταρτο πήγε στα σκουπίδια. Οι δύο αλλαγές τελευταίες αλλαγές έγιναν μαζεμένα από τον προπονητή, όπως στο παιχνίδι με τη Νέα Σαλαμίνα έτσι και προχθές με την Ομόνοια, στο γήπεδο πέρασαν οι Πελέ και Αβραάμ για να σώσουν την παρτίδα. Η Ανόρθωση ανέβασε ουσιαστικά στροφές μετά το 80′ και ήταν το μοναδικό διάστημα του παιχνιδιού, που έπαιξε την Ομόνοια όπως η γάτα το ποντίκι, όπως δηλαδή όφειλε και έπρεπε να την έπαιζε από την αρχή του παιχνιδιού, με 8000 κόσμο στο πλευρό της και την ανάγκη για τη νίκη να είναι τεράστια.
Ο Πάους κρίνεται και μάλιστα έντονα από τον κόσμο, για το γεγονός πως δεν προχώρησε σε καμία ουσιαστική εσωτερική αλλαγή και για το γεγονός πως καθυστέρησε να προχωρήσει στη δεύτερη αλλαγή. Ο Μαρτίνες μετατοπίστηκε δεξιά, ενώ αριστερά απέναντι στον άπειρο Δημητρίου, η Ανόρθωση άσκησε πίεση στα τελευταία στάδια του αγώνα, με την είσοδο του Αβραάμ.
Η Ανόρθωση για δεύτερο σερί παιχνίδι, που έπρεπε να το πάρει προκειμένου να αποκτήσει δυναμική τίτλου, δεν τα κατάφερε και εκείνο που λυπεί περισσότερο τον κόσμο, δεν είναι ότι οι ποδοσφαιριστές δεν το προσπάθησαν αλλά δεν το πίστεψαν όσο θα έπρεπε.
