Επιστολή στο Anorthosis24 – Οι επιστολές που δημοσιεύονται αντιπροσωπεύουν τις προσωπικές απόψεις των συγγραφέων τους και όχι κατ’ ανάγκην του Anorthosis24. Στείλτε μας κι εσείς τη δική σας επιστολή, στο [email protected].
Θα κάνω μια προσπάθεια απολογισμού της ομάδας μας για τον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος, μέσα από την οποία θέλω να αναδείξω την προσωπική μου άποψη πως η ομάδα μας πήρε περισσότερους βαθμούς απ΄ ότι άξιζε, και γιατί βλέπω το μέλλον μας πολύ ευοίωνο σε σημείο που να θεωρώ πως είμαστε το πρώτο φαβορί για τον τίτλο.
Θα ξεκινήσω με την πρεμιέρα. Ένα παιγνίδι που θεωρούσαμε ντέρμπυ, αλλά όπως βλέπουμε σήμερα τα αποτελέσματα της ΑΕΛ, κάθε άλλο παρά ντέρμπυ ήταν. Είχε και η ΑΕΛ το μισάωρο της στο παιγνίδι αλλά δίκαια και σχετικά εύκολα πήραμε τους 3 βαθμούς.
Στο παιγνίδι με την Σαλαμίνα φάνηκαν τα πρώτα προβλήματα της ομάδας. Ένα ολόκληρο (πρώτο) ημίχρονο πεταμένο και την ομάδα μας πίσω στο σκορ. Μόλις 20 λεπτά στο δεύτερο ημίχρονο ήταν αρκετά να γυρίσει το παιγνίδι, όμως και πάλι στο δεύτερο μισό του δευτέρου ημιχρόνου δώσαμε την ευκαιρία στον αντίπαλο να ξαναμπεί στο παιγνίδι, κάτι που δεν κατάφερε. Ένα ακόμη αρνητικό του παιγνιδιού το ότι δεχθήκαμε γκολ με το κεφάλι από τον πιο κοντό ποδοσφαιριστή του αγώνα σε στημένη φάση κάτι που δείχνει έλλειψη συγκέντρωσης.
Ξανά στο Παπαδόπουλος αυτή τη φορά με την Άχνα. Και αν στα παιγνίδια με ΑΕΛ και Σαλαμίνα ο Κόπριβετς χρειάστηκε μόλις από 2 φορές, στο ματς με την εκ των ουραγών Άχνα δεχθήκαμε 6 τελικές, όπου ο Κόπριβετς στάθηκε κέρβερος. Πολύ μέτρια εμφάνιση με το 3-0 να είναι τουλάχιστον πλασματικό απέναντι σε έναν αδύνατο αντίπαλο.
Η 4η αγωνιστική μας βρήκε με 9 βαθμούς να πηγαίνουμε στο ΓΣΠ να αντιμετωπίσουμε την Ομόνοια που προερχόταν από ήττα στο Δασάκι και ισοπαλία με Δόξα και την ψυχολογία στο ναδίρ. Στο γήπεδο όμως φάνηκαν εντελώς αντίθετα. Η Ομόνοια φαινόταν η ομάδα με την καλή ψυχολογία και μια φοβισμένη Ανόρθωση με τα χίλια ζόρια κατάφερε να φύγει με τον βαθμό. Πετάξαμε στον κάλαθο τον αχρήστων το ψυχολογικό πλεονέκτημα, παίζοντας από το 1’ για τον βαθμό και όχι για την νίκη.
5η Αγωνιστική εντός με Δόξα. Ένα καλό πρώτο ημίχρονο για την ομάδα μας επιθετικά, με 5 πολύ καλές ευκαιρίες, όμως αμυντικά δεν τα πήγαμε και τόσο καλά αφού η Δόξα είχε τις δικές τις ευκαιρίες και τον Κόπριβετς 2 φορές να αποσοβεί το γκολ. Μετά το γκολ της Δόξας στο 50’ η ομάδα ενέτεινε την πίεση της και έπαιξε με το μαχαίρι στο στόμα σκοράροντας σε 2 από τις 5 ευκαιρίες που δημιούργησε μέχρι το τέλος του αγώνα. Γενικά ένα παιγνίδι με καλό πρόσημο για την ομάδα μας τόσο σε ευκαιρίες που δημιουργήσαμε όσο και αντίδραση μετά το γκολ που δεχθήκαμε. Στα αρνητικά και ένα αποελίστικο οφσάιντ που δόθηκε παίκτης της Δόξας στο 0-0 και ενώ καλυπτόταν 5 μέτρα.
Οι ανεπάρκειες των προηγούμενων παιγνιδιών δεν λειτούργησαν ως καμπανάκι και μοιραία η χειρότερη ομάδα του πρωταθλήματος μας πήρε βαθμό ενώ βρέθηκε να χάνει και 2-0 ενώ μας δόθηκε και εύκολο πέναλτι. Ένα παιγνίδι που το γρήγορο γκολ λειτούργησε εις βάρος μας, κάνοντας τους παίχτες μας να πιστεύουν ότι τελείωσε το ματς. Χωρίς πάθος, χωρίς μαρκαρίσματα έδειχναν ότι έπαιζαν φιλικό προετοιμασίας τον Ιούνιο με μπυραρία της Πολωνίας.
Ένα πάρα πολύ καλό δεύτερο ημίχρονο στον αγώνα με τον Ερμή ήταν αρκετό για να μας δώσει την νίκη, σε ένα ματς που δυσκολευόμασταν πολύ, τόσο στην κυκλοφορία όσο και στην δημιουργία φάσεων, στο πρώτο ημίχρονο. Η ομάδα μας έπαιξε ένα από τα καλύτερα φετινά της ημίχρονα στο β΄, και διέλυσε τον Ερμή, φτιάχνοντας πολλές ευκαιρίες, σκοράροντας 4 γκολ και 2 δοκάρια. Μια θετική εμφάνιση που έδειξε πολλές από τις φετινές αρετές μας.
Στο παιγνίδι με την Πάφο είδαμε ξανά το σύνδρομο της υποτίμησης του αντιπάλου. Στο τέλος φανήκαμε τυχεροί αφού η κλάση των Κάλβο, Μαρτίνες, Κουλούρη και Κόπριβετς μας έδωσαν την νίκη στο 90’. Κανονικά η κλάση των παιχτών αυτών είναι για να καθαρίζει τέτοιου είδους παιγνίδια από το μισάωρο όπως έκαναν στο προηγούμενο ματς με τον Ερμή στο δεύτερο ημίχρονο.
Επόμενος αγώνας με την ΑΕΚ στο ΠΑΠ. Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου. Η ομάδα μας στο πρώτο ημίχρονο αποδίδει πολύ κάτω των δυνατοτήτων της. Στα θετικά ότι καταφέραμε να πάρουμε τον βαθμό με τις αλλαγές του Πάους, όπως ακριβώς και στο παιγνίδι με την Πάφο, όπου οι 2 αλλαγές συνδυάστηκαν και σκόραραν. Αν ακόμη ο Σκαπούλης μας έδινε το εμφανέστατο πέναλτι σε 2 περιπτώσεις στο τέλος, τότε θα μιλούσαμε για μια σπουδαία και αναπάντεχη βάση ευκαιριών και απόδοσης νίκη, όμως όπως φαίνεται το παιγνίδι έπρεπε να τελειώσει στην ισοπαλία. Αλλιώς τα 2 (μισά) πέναλτι που ζήτησε η ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο θα μπορούσαν να δοθούν με ελαφρά την καρδία όπως πάμπολλες φορές τα τελευταία χρόνια. Στα πολύ αρνητικά τα 0 κόρνερ, ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία της ομάδας στο Παπαδόπουλος.
Και φτάνουμε στον κομβικότερο αγώνα του πρωταθλήματος(μέχρι τον επόμενο). Με ήττα, καληνύχτα πρωτάθλημα. Με ισοπαλία, διατηρούσες τις κάποιες αμυδρές ελπίδες που σου έδιναν το -5 και η 3η θέση. Με νίκη άλλαζες τα κόζια, η διαφορά πήγαινε στο «καλάθι» και η ψυχολογία με το μέρος μας. Ο Πάους δοκιμάζει καινούρια συνταγή με παίκτες περσινούς που ήξερε τα κουμπιά τους, και επιτέλους βλέπουμε την πιο σοβαρή, πειθαρχημένη και προσηλωμένη φετινή Ανόρθωση. Τεράστιο διπλό, δικαιότατο και μια ακόμη απόδειξη ότι η φετινή ομάδα έχει και βάθος και ποιότητα και άμα πάρει στα σοβαρά έναν αγώνα δύσκολα τον χάνει. Άλλο σημαντικό στοιχείο η 50-50 διαιτησία. Αλήθεια δεν θυμάμαι πότε άλλοτε μας δόθηκαν τόσο εύκολα 2 πέναλτι και ειδικά ενάντια στον Αποελ. Όσο γι΄ αυτό που ζήτησε ο Αποελ από την στιγμή που μπλοκάρει σταθερά ο Κόπριβετς την μπάλα καμία περαιτέρω συζήτηση δεν αξίζει.
Η αλήθεια είναι ότι τον αγώνα με τον Άρη όλοι οι φίλοι μου τον φοβούνταν. Εγώ ήμουν ήσυχος και περίμενα μια άνετη επικράτηση, συνεχίζοντας απ εκεί που μείναμε με τον Αποελ. Δυστυχώς η ομάδα με διέψευσε. Ένα γκολ στις 2 φάσεις που έκανε ο Άρης, από στραβοκλοτσιά που βγήκε ασσίστ, και το άγχος κυρίευσε την ομάδα. Το έβλεπες στις κινήσεις τους και στην κυκλοφορία. Ευτυχώς οι αλλαγές του Πάους για 4ο σερί παιγνίδι βοήθησαν στο να πάρουμε την νίκη. Και μια εξομολόγηση, στη φάση που ο Μούσκος έδωσε πέναλτι, το στομάχι μου γύριζε και ένιωσα έναν κόμπο να με σφίγγει. Απορώ οι Αποελίστες πως ζούν ακόμα με τα τόσα που βλέπουν κάθε χρόνο! Λυτρώθηκα μόλις πήρε πίσω την απόφαση. Και ήμουνα σίγουρος ότι θα σκοράρουμε. Όσο για το πέναλτι του Άρη στο πρώτο μέρος που ήταν καθαρό, έπρεπε να το δώσει. Προσπάθεια αμαύρωσης του ονόματος της Ανόρθωσης δεν δέχομαι από κανένα κοράκι. Ποτέ δεν ήμασταν στα «κυκλώματα» ούτε θέλουμε ποτέ να μπούμε. Το 50-50 ζητούμε και τίποτα άλλο. Ας βγει η διοίκηση να καταγγείλει την διαιτησία, να δείξουμε ότι δεν ανεχόμαστε καμία προσπάθεια σπίλωσης του ονόματος μας.
Στο δια ταύτα τώρα. Η ομάδα μας σε όσα παιγνίδια έχασε βαθμούς (εκτός από εκείνο με τον Απόλλωνα) το άξιζε. Δηλαδή εντός με ΑΕΚ και Αγία Νάπα, παίξαμε κατώτερα των προσδοκιών και δυνατοτήτων μας και η ισοπαλία θεωρώ πως ήρθε δίκαια και στα 2 παιγνίδια. Ίσως η φάση στο 93’ με την ΑΕΚ να μας αφήνει μια πικρή γεύση όμως αν σταθούμε εκεί τότε κρύβουμε την κακή εμφάνιση που είχαμε. Στο εκτός έδρας παιγνίδι με την Ομόνοια πήραμε ίσως και περισσότερα απ ότι αξίζαμε μιας και η Ομόνοια είχε τις ευκαιρίες και η ομάδα μας μια παθητική στάση σε όλο τον αγώνα.
Από τα παιγνίδια που κερδίσαμε με Δόξα, Πάφο και Άρη θα μπορούσαμε να πάθουμε την ζημιά όπως ακριβώς με την Αγία Νάπα. Δεν την πάθαμε όμως και έτσι κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η ομάδα μας πήρε περισσότερα από όσα έδωσε σε αυτόν τον πρώτο γύρο που τελειώνει με το παιγνίδι στο Παραλίμνι.
Οι λόγοι που θεωρώ την ομάδα μας πρώτο φαβορί για το πρωτάθλημα είναι 2. Ο πρώτος είναι ότι θεωρώ τον Πάους πολύ καλό προπονητή και το ρόστερ μας ποιοτικότατο και με βάθος. Με τα λάθη του βεβαίως ο Πάους, όμως η σταδιακή και συνεχόμενη βελτίωση χαρακτηριστικών του ως προπονητής με κάνουν αισιόδοξο ότι θα βελτιώσει τις αδυναμίες που βγάλαμε στον πρώτο γύρο και θα βρει τον τρόπο να «παντρέψει» τους παίχτες μεταξύ τους. Ήδη βλέπουμε ότι στην διαχείριση κατά την διάρκεια του αγώνα, που πέρσι ήταν η μεγάλη του αδυναμία, τα πάει πλέον περίφημα Το ότι τις ξεπεράσαμε σχεδόν αναίμακτα ή τέλος πάντων με την ελάχιστη απώλεια με κάνει ακόμα πιο αισιόδοξο.
Ο δεύτερος λόγος είναι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα και οι έξω-αγωνιστικοί παράγοντες. Οι παίκτες είναι πληρωμένοι στην ώρα τους, η ατμόσφαιρα στα αποδυτήρια είναι πάρα πολύ καλή και οι σχέσεις των παικτών μεταξύ τους φαίνονται στον καλύτερο βαθμό. Ο τρόπος που πανηγυρίζουν τα γκολ το δείχνει αυτό, και το μεταφέρει και στην κερκίδα. Επίσης ο κόσμος έχει αγκαλιάσει την ομάδα και την προσπάθεια που γίνεται, και δίνει βροντερά το παρών του στο γήπεδο, είτε εντός είτε εκτός έδρας, και με τον παλμό και τις ιαχές των Μαχητών (ειδικά όταν στραβώνει το παιγνίδι) γίνετε ο 12ος παίκτης. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το ματς με Δόξα που ο κόσμος έσπρωξε κυριολεκτικά την ομάδα στην ανατροπή.
Ένας άλλος έξω-αγωνιστικός παράγοντας με την δική του ξεχωριστή σημασία είναι η φετινή αντιμετώπιση από την διαιτησία. Καμία σχέση με τα προηγούμενα χρόνια όπου μας έσφαζαν άλλοτε φανερά και ξεδιάντροπα, και άλλοτε με το βαμβάκι. Οι φετινές διαιτησίες κινούνται στα πλαίσια του 50-50 και τα λίγα διαιτητικά λάθη που έγιναν, ήταν υπέρ μας με χαρακτηριστικότερα το οφσάιντ της Δόξας και το πέναλτι του Άρη. Φυσικά η ομάδα μας αδικήθηκε στον αγώνα με ΑΕΚ αλλά θεωρώ τις διαιτησίες μας μπαλανσαρισμένες φέτος. Σημαντικό στοιχείο αυτό μιας και πριν 3 χρόνια αλλά και πέρσι, η διαιτησία ευθύνεται κατά μεγάλο ποσοστό που δεν πήραμε το πρωτάθλημα.
Τέλος βλέπω το πρόγραμμα της ομάδας μας πολύ ευνοϊκό. Σε μια συζήτηση με φίλους πριν το παιγνίδι με τον Άρη, είχα πει ότι στα επόμενα έντεκα παιγνίδια η ομάδα μας είναι το απόλυτο φαβορί. Μια σοβαρή Ανόρθωση μπορεί να πάρει 28+ από τους 33 διαθέσιμους βαθμούς, και προβλέπω ότι αν τα καταφέρουμε ,τότε δύσκολα θα χαθεί αυτός ο τίτλος. Εκτός έδρας έχουμε να αντιμετωπίσουμε τις 6 από τις τελευταίες 7 ομάδες του βαθμολογικού πίνακα, με την ομάδα μας να είναι τεράστιο φαβορί σε όλα τα ματς, και το τελικό αποτέλεσμα να κρίνεται από την δική μας και μόνο απόδοση. Στα εντός έδρας η Ανόρθωση είναι πάντα το φαβορί και σίγουρα με προσοχή μπορούμε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια της Σαλαμίνας, της Ομόνοιας, της Πάφου και του Απόλλωνα.
Π.Γ
