Δέκα δευτερόλεπτα μακριά από μια σπουδαία νίκη βρέθηκε η φουτσαλική Ανόρθωση, ωστόσο το 5-5 έδωσε μόλις ένα βαθμό στην ομάδα μας. Στον δεύτερο εντός έδρας αγώνα και με τη συμπαράσταση του κόσμου της, η Ανόρθωση άρχισε ιδανικά με γκολ από τα αποδυτήρια αλλά η συνέχεια δεν ήταν η ίδια.
Η ομάδα μας βρέθηκε σχετικά νωρίς να κυνηγά το σκορ, όντας πίσω με 1-3 περί τα τέλη του πρώτου ημιχρόνου και 2-4 στις αρχές του δεύτερου. Το τελευταίο δεκάλεπτο της αναμέτρησης και η κίνηση του Γιώργου Κυριάκου να αγωνιστεί σχετικά νωρίς με flying goalkeeper ήταν αυτό που έφερε πρώτα την ισοφάριση σε 4-4 και έπειτα την ανατροπή σε 5-4.
Όταν όμως δέχεσαι 3 γκολ στην αντεπίθεση σε ένα ντέρμπι, ιδιαίτερα στην έδρα σου, τότε είναι λογικό να υπάρχει προβληματισμό. Χωρίς να υστερήσει από τον αντίπαλό της, αλλά ούτε και να είναι καλύτερη, η Ανόρθωση βρέθηκε με το τρίποντο στο χέρι 10 δευτερόλεπτα πριν το τελικό σφύριγμα. Δύο μαζεμένα λάθη στην άμυνα που δεν στάθηκε ομολογούμενως στο ύψος των περιστάσεων, έκαναν τη διαφορά μεταξύ νίκης και ισοπαλίας.
Το αποτέλεσμα σε καμιά περίπτωση δεν είναι καταστροφικό, ωστόσο υπάρχει πικρία για τον τρόπο που ήρθε. Σε σύγκριση με την περσινή χρονιά υπάρχει σαφέστατα περισσότερη ποιότητα, αλλά τη δεδομένη στιγμή λιγότερη ομοιογένεια. Σημείο το οποίο προπονητής και φουτσαλιστές οφείλουν να δουλέψουν προκειμένου να δούμε την Ανόρθωση εκεί που της αξίζει.
