Χωρίς αμφιβολία η Ανόρθωση για άλλο ένα φιλικό παιχνίδι έδειξε πολλά θετικά στοιχεία, τα οποία και αναλύσαμε από χθες. Υπήρξαν όμως και αρνητικά, τα οποία επεσήμανε και ο Άντρε Πάους που έβαλε σε 2-3 περιπτώσεις τις φωνές στους παίχτες του.
Η ομάδα μέχρι το 3-0 ήταν μια μηχανή στο γήπεδο. Από εκείνο το σημείο και ως το ημίχρονο η μηχανή έριξε στροφές και υπήρξε χαλάρωση που έφερε τη μείωση και στο σκορ. Σίγουρα υπάρχουν δικαιολογίες όπως τα βαρετά πόδια από τις προπονήσεις, η ζέστη και υγρασία, όμως αυτά ίσχυαν και για τον αντίπαλο. Άρα τέτοιο φαινόμενο δεν πρέπει να ξαναπαρατηρηθεί αφού δεν δικαιολογείται.
Σε αυτό το διάστημα η Ανόρθωση έδειξε και κάποια κενά στο μεσοαμυντικό κομμάτι αφού στην προσπάθεια να βγει μπροστά σε ορισμένες περιπτώσεις άφηνε εκτεθειμένο τον Κόπριβετς. Έλειπε βέβαια ο Λαΐφης που δίνει την έξτρα ποιότητα που θέλει η ομάδα είτε παίζει στα μπακ είτε στα χαφ. Στις πρώτες 1-2 αγωνιστικές όμως, θα πρέπει να ζήσουμε χωρίς τον Λαΐφη.
Παρά τα 5 γκολ που σημειώθηκαν από τρεις επιθετικούς (Εντλοβού, Μακρής, Αβραάμ) είναι φανερό ότι η Ανόρθωση χρειάζεται πιο πολλές επιλογές μεσοεπιθετικά. Είναι κάτι που θα αλλάξει εάν όλα πάνε καλά με την υπόθεση Μαρτίνεζ και εάν έρθει ο ακραίος επιθετικός που μπήκε στο στόχαστρο. Πιθανότατα όμως χρειαζόμαστε ακόμα ένα παίχτη που να μπορεί να παίξει στα άκρα αλλά και ως φορ, κάτι σαν αντι-Ίσμα. Ας μην ξεχνάμε ότι έρχεται και ο Κάλβο, κουβαλώντας όμως ήδη δυο τραυματισμούς από την προετοιμασία.
