Με αφορμή τον δανεισμό – με το αζημίωτο – του Γκονζάλο Γκαρσία – του πιο ακριβοπληρωμένου ποδοσφαιριστή της Ανόρθωσης την τελευταία τριετία – στην Χέρακλες, τίθεται εκ νέου το θέμα αν μάθαμε μέσα από τα τόσα λάθη – επαναλαμβανόμενα κάποιες φορές – που υποπέσαμε στον προγραμματισμό και δη στις μεταγραφές, τα τελευταία χρόνια.
Πέρσι, στην πρώτη χρονιά του τριετούς πλάνου, υποδείχθηκε αρκετή υπομονή, στήριξη και χειροκρότημα στις όποιες επιλογές ακόμα κι αν αυτές δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα είτε βάσει προσδοκιών είτε βάσει απολαβών.
Φέτος, οι απαιτήσεις του κόσμου αυξήθηκαν. Αυξήθηκαν κυρίως, γιατί η ίδια η ομάδα – και αυτό είναι το σωστό – τους έδωσε αυτό το δικαίωμα και γιατί στην ιδιοσυγκρασία του οπαδού της Ανόρθωσης δεν είναι η πέμπτο-έκτη θέση και η καλή παρουσία στο πρωτάθλημα.
Για να αποφευχθεί και φέτος η πέμπτο-έκτη θέση πρέπει να αποδώσουν οι μεταγραφές τα μέγιστα και για αυτό καίρια ευθύνη φέρει ο Σταν Φαλξ. Ο νέος τεχνικός διευθυντής, στην χρονική στιγμή που ήρθε… δεν του παρέχεται το περιθώριο λάθους στον προγραμματισμό. Δηλαδή φέτος, δεν αρκεί να βγει το 70-80% των μεταγραφών αλλά πρέπει να αποδώσει το 100%. Εξάλλου για αυτό αμείβεται.
Επιπλέον κίτρινο δίνει το γεγονός ότι και λόγω οικονομικών δεδομένων οι μεταγραφές δεν θα υπερβούν τις δέκα. Αποκτήθηκαν ήδη έξι ποδοσφαιριστές ενώ αναμένεται να γίνουν ακόμη 3-4 προσθήκες άρα από την στιγμή που οι αποχωρήσεις ήταν οχτώ αντιλαμβάνεται κανείς ότι ποσοτικά δεν γεμίσαμε το περσινό ελλιπές ρόστερ.
Άρα δουλειά του Σταν Φαλξ είναι τουλάχιστον να αντισταθμίσει την παράμετρο αυτή με ποιότητα. Εξάλλου αν καταφέρει στο τέλος να γεμίσει με ποιότητα την ομάδα θα αποδείξει στον κόσμο ότι η Ανόρθωση έμαθε από τα λάθη της και πλέον μπαίνει σε νέα πορεία.
