Ο Αντρέ Πάους κέρδισε σχεδόν όλους με τη δουλειά του και την εργατικότητα του. Ο Ολλανδός εξέλιξε ποδοσφαιριστές, έκανε τα αμούστακα παιδιά να φαίνονται ολάκεροι άντρες μέσα στο γήπεδο.
Αν πριν μερικά χρόνια, ερχόταν κάποιος και μας έλεγε πως η Ανόρθωση θα ερχόταν 5η και ο κόσμος της, θα ήθελε τον τεχνικό της να παραμείνει, θα τον βγάζαμε σίγουρα τρελό. Αλλά όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται, αυτός ο προπονητής με τη δουλειά του, κέρδισε τον απαιτητικό κόσμο της Ανόρθωσης, τον κόσμο που δεν σταμάτησε λεπτό να στοχεύει προς την κορυφή.
Ωστόσο το έργο του Πάους, από τον κόσμο κρίνεται άκρως πετυχημένο. Ο άνθρωπος είχε στα χέρια του, ένα φτωχό ρόστερ, γεμάτο αδυναμίες και με ακριβοπληρωμένους ποδοσφαιριστές, είτε να αργούν να μπουν στο πετσί της ομάδας, είτε να μην έχουν μπει καθόλου.
Είτε μείνει, είτε φύγει το έργο του θεωρείται επιτυχημένο όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται. Ναι η ομάδα βρίσκεται στη 5η θέση, αλλά τι ποδοσφαιριστές είχε στη διάθεση του και πως του στέρησαν σημαντικούς βαθμούς εξωγενείς παράγοντες.
Ο Ανδρέας Μακρής υπό τις οδηγίες του Πάους, μέρα με τη μέρα ολοκληρώνεται ως ποδοσφαιριστής και δεν μένει στάσιμος. Όσο για τον Λαΐφη, με διαφορά η αποκάλυψη της χρονιάς. Από ασχημόπαπο έγινε κύκνος και αποτελεί δίχως αμφιβολία το μεγαλύτερο περιουσιακό στοιχείο της Ανόρθωσης.
Ο κόσμος μετά από χρόνια, βρήκε προπονητή να πιστέψει πάνω του. Μπορεί ο Ολλανδός, να μην πέτυχε τη μεγάλη νίκη που θα μνημονεύεται μετά από χρόνια, ωστόσο κατάφερε να φτιάξει μια ομάδα, που έβγαζε υγεία και πάλευε όλα της τα παιχνίδια εντός αγωνιστικού χώρου, κερδίζοντας παράλληλα το χειροκρότημα από τον κόσμο της. Χάνοντας ουσιαστικά βαθμούς σε λεπτομέρειες και διαιτητικά λάθη. Πως θα ήταν άραγε η κατάσταση αν ο Σκαπούλης δεν έδινε πέναλτι στην Ομόνοια ή ο Μασιάς δεν έκλεινε τα μάτια και απέβαλε τον Λάνινγκ;
Και αυτός ο προπονητής και αυτή η ομάδα δεν κέρδισε χειροκρότημα από όπου και όπου, αλλά από τον απαιτητικό κόσμο της Ανόρθωσης. Ένα κόσμο που απέδειξε πολλές φορές στο παρελθόν, πως είναι τόσο φειδωλός στο χειροκρότημα.
