Όχι καμπανάκι αλλά ολάκερη καμπάνα ήχησε με τη συνολική εμφάνιση της ομάδας στο παιχνίδι της πρώτης αγωνιστικής για την ΄Β φάση του πρωταθλήματος.
Η ομάδα αγωνιστικά, παρουσίασε προβληματική εικόνα – κυρίως – στο πρώτο μέρος και σε κάποια σημεία του δεύτερου ενώ δεν παρουσίασε τις αρετές οι οποίες την έκαναν γνωστή για το όμορφο ποδόσφαιρο που παίζει.
Παίκτες κλειδιά δεν τράβηξαν όπως οι Νούχου και Μάκος και γενικά η παρουσία της ομάδας ήταν χωρίς μυαλό και καθόλου πάθος. Ο αντίπαλος δεν είχε την καθολική υπεροχή και αν οι ποδοσφαιριστές της Ανόρθωσης είχαν έστω ελαφρός καλύτερη απόδοση, θα έφευγαν με βαθμολογικό κέρδος.
Ο Αντρέ Πάους έχει να προβληματιστεί αρκετά μετά από αυτό το παιχνίδι. Η έλλειψη πάθους που προαναφέραμε και κάποιες επιπόλαιες κινήσεις πρέπει να εξεταστούν από τον Ολλανδό τεχνικό όπως αυτή του Νούχου που σε ένα δίλεπτο φλέρταρε με την αποβολή αλλά και το αχρείαστο τράβηγμα του Μαϊσουράτζε στο Σέρτζιο που του επέφερε και την κόκκινη κάρτα.
Δυστυχώς η Ανόρθωση κάθε αγωνιστική παίζει στα όριά της. Ρόστερ ευέλικτο μεν μικρό δε το οποίο βασίζεται σε μια 15αδα ποδοσφαιριστών ο οποίοι δίνουν το άπαν των δυνάμεων τους. Όμως και οι δυνάμεις κάπου εξαντλούνται λόγω και της κόπωσης από τους συνεχόμενους αγώνες. Ας ευελπιστούμε ότι η εμφάνιση με το ΑΠΟΕΛ ήταν μια κακή παρένθεση και διάλειμμα από την φετινή καλή πορεία της Ανόρθωσης.
