Η ήττα από την Ομόνοια με τον τρόπο που ήρθε, μας άφησε με πικρία στέλνοντας παράλληλα το προβληματισμό. Οι ήττες είναι μέσα στο παιχνίδι, εξάλλου φέτος δεχθήκαμε ουκ ολίγες ωστόσο το θέμα είναι ο τρόπος που τη δέχεσαι.
Στο δεύτερο ημίχρονο απλά η Ανόρθωση δεν κατέβηκε στο γήπεδο. Έμεινε στα αποδυτήρια, έμεινε στις αψιμαχίες, στον αγωνιστικό χώρο δεν ήταν. Είναι αυτό που πλήγωσε τον κόσμο, που είδε την Ανόρθωση στο δεύτερο κρίσιμο παιχνίδι του Μάρτη, να κάνει δώρα στους αντιπάλους της και να μην το παλεύει μέχρι τέλους.
Το πρωτάθλημα όμως δεν τελείωσε. Είναι όμως ώρα περισυλλογής και ανασύνταξης. Υπάρχουν διαθέσιμοι 21 βαθμοί, μπορεί η Ανόρθωση να μη βγάζει την εικόνα πως μπορεί να κάνει την υπέρβαση όμως στο ποδόσφαιρο τα πάντα είναι ρευστά. Τον Νοέμβριο κανείς δεν πίστευε πως αυτή η ομάδα θα μπορούσε να ανεβεί μέχρι την 3η θέση και τα κατάφερε.
Είναι η ώρα που ο Αντρέ Πάους θα πρέπει να ανεβάσει ψυχολογικά την ομάδα και να κτυπήσει τα παιχνίδια, εξάλλου η προνομιούχα 3η θέση βρίσκεται ακόμη στα πόδια των ποδοσφαιριστών μας. Ας δούμε τα λάθη μας κι ας τα διορθώσουμε. Μπορεί γύρω όλα να είναι χαμένα, ωστόσο στην ουσία τίποτα δεν χάθηκε.