Σαφέστατα ο χθεσινός αγώνας δεν προσφέρεται για εξαγωγή σοβαρών αγωνιστικών συμπερασμάτων λόγω της δυναμικότητας του αντιπάλου, ωστόσο για άλλη μια φορά φέτος είδαμε στις ενέργειες των ποδοσφαιριστών το ίδιο πάθος και την ίδια αποφασιστικότητα.
Όταν απέναντι σε μια ομάδα κατώτερης κατηγορίας και σ’ έναν αγώνα που είχε κριθεί πριν δύο εβδομάδες, βλέπεις τον Μαϊσουράτζε να καταπίνει χιλιόμετρα, τον Εντέ να πραγματοποιεί κούρσες 20 και 30 μέτρων, τον Γκονσάλβεζ να σκοράρει δις και γενικότερα τους ποδοσφαιριστές να έχουν διάθεση, τότε αυτό αποτελεί μεγάλη επιτυχία. Ιδιαίτερα αν συγκρίνουμε με τον περσινό μονό αγώνα απέναντι στην Αναγέννηση Δερύνειας που το διακύβευμα ήταν μεγαλύτερο αλλά το κίνητρο αντιστρόφως ανάλογα, τότε δεν μπορούμε παρά να πιστώσουμε τον προπονητή. Έναν προπονητή που έχει καταφέρει να έχει άπαντες στην «πρίζα» και να διαχειρίζεται μαεστρικά το ρόστερ, αποσύροντας στην ανάπαυλα τους καταπονημένους ποδοσφαιριστές του.
