Τις τελευταίες ημέρες της μεταγραφικής περιόδου του καλοκαιριού, μετά από την Ομήρου Τονουτσιάδα που κούρασε για αρκετές εβδομάδες, η Ανόρθωση ανακοίνωνε τον Σουηδό κεντρικό αμυντικό Μάρκους Χόλγκερσον. Όπως τον χαρακτήρισε ο Ολλανδός τεχνικός διευθυντής, Τεντ Φαν Λέουβεν, η ομάδα έβαζε στο ρόστερ της την «αρκούδα που σχεδόν δεν παρατηρήσαμε» παραθέτοντας και το γνωστό κλιπάκι.
Συνεχίζοντας την σκιαγράφηση του Σουηδού με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο, ο Λέουβεν είχε αναφέρει πως ο Χόλγκερσον «είναι ένας εξαιρετικός κεντρικός αμυντικός, όπως πολλοί στη Σκανδιναβία. Παίζουν όπως είναι οι ίδιοι: απλά, ίσια, ειλικρινά. […] Στα 29 του, ο Μάρκους είναι στα καλύτερά του χρόνια για αμυντικός. Είναι ύψους 1,93μ, μια δύναμη στον αέρα, σήμα κατατεθέν συμπαγούς άμυνας». Μερικούς μήνες αργότερα, ο Ολλανδός δικαιώνεται και πάλι.
Μόνο λίγες ημέρες μετά τον ερχομό του στο Αντώνης Παπαδόπουλος, έπαιρνε φανέλα βασικό στο πρώτο παιγνίδι της χρονιάς, απέναντι στην Ομόνοια στο ΓΣΠ. Ενώ προηγουμένως αγωνιζόταν στην Σουηδία αλλά είχε και μεγάλη καριέρα σε μία από τις καλύτερες ομάδες των Ηνωμένων Πολιτειών, την πασίγνωστη Red Bull Νέας Υόρκης, τα πράγματα για τον Χόλγκερσον στην αρχή ήταν πολύ δύσκολα. Έχοντας αγωνιστεί σχεδόν καθολικά στη ψυχρή Σουηδία και στην όχι τόσο πιο ζεστή Νέα Υόρκη, να παίρνει φανέλα βασικού στους 30+ βαθμούς και με τόσο υγρασία ήταν ότι ποδοσφαιρικά πιο δύσκολο είχε να συνηθίσει ο Σουηδός.
Η αρχή ήταν πράγματι δύσκολη. Μπορεί να μην είχε κάνει τα μεγάλα λάθη που τόσοι και τόσοι κεντρικοί αμυντικοί μας συνήθισαν τα τελευταία χρόνια στην ομάδα, όμως δεν μας είχε δείξει και κάτι το ξεχωριστό και όπως ήταν λογικό άρχισε και η μουρμούρα για την αργοπορία του Λέουβεν να βρει παίχτη στην άμυνα και τις εβδομάδας που σπαταλήσαμε στον Τονούτσι. Όμως, όπως και στις περιπτώσεις των υπόλοιπων ποδοσφαιριστών, αυτό που έπρεπε να κάνουμε και είχε πει τόσες φορές ο Φαν Λέουβεν, ήταν υπομονή. Και να τα αποτελέσματα.
Ο Σουηδός εγκλιματίστηκε στην Κύπρο, και από το παιγνίδι με τον Απόλλωνα και μετά κάνει τον κόσμο της ομάδας να τρίβει τα μάτια του με τα όσα βλέπει. Μπορεί να μην είναι και ο ταχύτερος κεντρικός αμυντικός, και πώς να είναι άλλωστε με το ύψος και τον όγκο του, όμως τέτοιο αμυντικό που να ξέρει που να βρίσκεται στον αγωνιστικό χώρο και με τέτοιο σωστό timing, πάνε χρόνια να δούμε στο Αντώνης Παπαδόπουλος. Και μπορεί ο Λαίφης να είναι αυτός που όταν είναι παρτενέρ του, «εξαφανίζει» το μεγαλύτερο αντίπαλο όπλο στην επίθεση (βλέπε Ποτέ μεταξύ άλλων), αλλά είναι ο Σουηδός που καθοδηγεί με μαεστρία την αμυντική γραμμή και καθαρίζει ότι έρχεται προς την άμυνα μας. Δεν είναι τυχαίο που η τρομαχτική βελτίωση της αμυντικής μας γραμμής ήρθε με τη δική του προσωπική βελτίωση.
Η Ανόρθωση είναι τυχερή που έχει τον Μάρκους Χόλγκερσον στις τάξεις της. Είναι τυχερή γιατί μπορεί το καλοκαίρι να κινηθεί στο παζάρι ξέροντας ότι υπάρχει ήδη ένας παιχταράς στα μετόπισθεν και απλά λείπει ο συνδετικός κρίκος που θα καταστήσει την άμυνά μας απροσπέλαστη. Ένας άλλος Λαίφης δηλαδή, ώστε να μην χρειάζεται ο Κύπριος άσος αλλά και ο Μάκος (αν παραμείνει στην ομάδα και του χρόνου) να αγωνίζονται στο κέντρο της άμυνας ενώ η φυσική τους θέση είναι στο κέντρο. Αν το καλοκαίρι ο Φαν Λέουβεν πετύχει διάνα στην επιλογή του, τότε σκεφτείτε πόσο θα ισχυροποιηθεί η Μεγάλη Κυρία που (ελπίζουμε) να έχει ακόμη στις τάξεις της και τον Κωνσταντίνο και τον Μάκο.
