Με δυο αλλαγές στην εντεκάδα του προχώρησε ο προπονητής της «Μεγάλης Κυρίας» Αντρέ Πάους, σε σχέση με το προηγούμενο παιχνίδι κόντρα στον Απόλλωνα. Την θέση του Αμπουρχάνια πήρε ο Γκαρσία ενώ στην κορυφή της επίθεσης τοποθετήθηκε ο Μακρής αντί του Ιακοβένκο. Ο πρώτος για να προσδώσει την απαιτουμένη ποιότητα στην θέση του επιτελικού μέσου που για 63′ λεπτά κινήθηκε σε καλά επίπεδα αφού στον χώρο του κέντρου μαζί με τους Λαΐφη και Μαϊσουρατζε έκαναν ένα παιχνίδι πρωτοβουλίας και δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως η κατοχή της μπάλας έφτασε σχεδόν το 70% για την Ανόρθωση. Η δε χρησιμοποίηση του Μακρή στην κορυφή της επίθεσης έγινε με σκοπό να πιέσει ψηλά την αντίπαλη άμυνα και να εκμεταλλευτεί την ταχύτητα και το ξεπέταγμα του σε τυχόν αντεπιθέσεις ή ακόμα και σε λάθη που πιθανόν να γίνονταν από το αντίπαλο κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Αυτό δεν βγήκε στο γήπεδο παρά ελάχιστον περιπτώσεων.
Στην διαχείριση του παιχνιδιού αυτό που προσέξαμε και ειδικά από νωρίς στο δεύτερο μέρος ήταν το γεγονός πως η Ανόρθωση έχοντας σε καλή μέρα αρκετούς από τους παίκτες της, έφτανε με σχετική ευκολία στα αντίπαλα τετράγωνα και δημιουργούσε εύκολα προϋποθέσεις για ευκαιρίες. Αυτό που έλειπε ήταν ο παίκτης που θα γέμισε την αντίπαλη περιοχή και θα εκμεταλλευόταν τις πλάγιες αλλά και κάθετες μπαλιές προς την περιοχή. Από ένα σημείο και μετά λοιπόν, θεωρούμε ότι θα ήταν ουσιαστικότατη κίνηση να περνούσε στον αγώνα ο Ουκρανός πολύ ποιο νωρίς, που με το εκτόπισμα του θα δημιουργούσε πιο πολλά προβλήματα στον Αποέλ αφού ήταν φανερό ότι υστερούσαμε στην τελική προσπάθεια μιας και ο Μακρής ήταν εξουδετερωμένος.
Θέλοντας να επισημάνουμε κάποια σημεία πιο γενικής ανάλυσης θα λέγαμε τα έξεις:
Πιστώνουμε τον προπονητή της ομάδας καθώς έφτιαξε ένα καλοδουλεμένο σύνολο αποδίδοντας όμορφο και στρωτό ποδόσφαιρο. Κατάφερε να δέσει και να αποκτήσει την απαιτούμενη ισορροπία η αμυντική γραμμή της ομάδας. Παίρνει τα εύσημα από όλους όσο αφορά την ανέλιξη και την αξιοποίηση των νεαρών ποδοσφαιριστών της ομάδας όπως για παράδειγμα ο Λαΐφης. Γενικά βλέπουμε έναν προπονητή που στρώθηκε στην δουλειά με όρεξη και έβγαλε στο γήπεδο την δική του φιλοσοφία με παίκτες που την ακολουθούν πιστά.
Υπάρχουν όμως και σημεία που χρήζουν βελτίωσης όπως για παράδειγμα τα επιθετικά μας κόρνερ που περνούν ανεκμετάλλευτα και γενικότερα στις στατικές φάσεις υπέρ μας. Θεωρούμε σαν πιο μεγάλο πλην το γεγονός πως ο ίδιος δεν παίρνει τα απαιτούμενα ρίσκα πιο νωρίς στο παιχνίδι και κάπου χάνεται η διεκδικητικότητα μας ως ομάδα, όπως επίσης και στην γενικότερη διαχείριση του παιχνιδιού ειδικά όταν η Ανόρθωση βρίσκετε πίσω στο σκορ ή όταν οι καταστάσεις στο γήπεδο δεν βγαίνουν και δεν λειτουργούν υπέρ μας. Και τέλος δεχθήκαμε στα δυο τελευταία παιχνίδια τέρμα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, δηλαδή την αδράνεια του αμυντικού όταν γίνετε βαθιά μπαλιά στο κέντρο της άμυνας.
Συνοψίζοντας θα πούμε ότι είναι φανερό πως αυτή η ομάδα έχει τις απαιτούμενες προοπτικές για να γίνει με την πάροδο του χρόνου η Ανόρθωση που θα δώσει την υπερηφάνεια που μας λείπει τα τελευταία χρόνια. Βλέπουμε μια ομάδα που παίζει ίσως το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Κύπρο όμως της λείπει η νοοτροπία νικητή και αυτήν θα την αποκτήσει μέσα από συνεχόμενες νίκες, όπως επίσης και η εμπειρία που θα αποκτήσουν οι σημερινοί νεαροί ποδοσφαιριστές μας μέσα από τις συμμετοχές τους αλλά και πιθανών μεταγραφών (όχι απαραίτητα ηλικιακά) στις μελλοντικές μεταγραφικές περιόδους.
