Στο επίκεντρο της κριτικής βρέθηκε από ψες ο Άντρε Πάους λόγω της διαχείρισης και του τελικού αποτελέσματος του τελευταίου αγώνα για το 2014. Η πικρή γεύση που μας άφησε η έξοδος στο ΓΣΖ έγινε αφορμή για σχόλια και κριτική, εντούτοις προκύπτει περισσότερο από ποτέ ένα άκρως ενδιαφέρον ερώτημα. Λαμβάνοντας υπόψειν ότι η προσέγγιση του Ολλανδού σε συγκεκριμένα θέματα είναι μάλλον «επαναστατική» για τα Κυπριακά δεδομένα, τότε μήπως ο Πάους κάνει κάποια λάθη λόγω απειρίας ή η ποδοσφαιρική μας κοσμοθεωρία δεν μας επιτρέπει να ασπαστούμε κάτι διαφορετικό;
Δεν εξαντλεί την τριάδα αλλαγών
Για δεύτερη φορά τη φετινή χρονιά, ο προπονητής δεν έκανε και τις τρεις αλλαγές που είχε στη διάθεσή του, ενώ άξια αναφοράς είναι και η καθυστέρηση στην πραγματοποίησή τους. Εν τέλει, υπήρξε στον πάγκο ένας ποδοσφαιριστής που θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά στο επιθετικό κομμάτι πέραν αυτών που πέρασαν ως αλλαγή; Μήπως ο Μαραγκός, μήπως ο Άντιτς ή ο Γκαρσία με την γνωστή αγωνιστική του κατάσταση; Είναι θέμα τακτικής ή είναι θέμα έλλειψης εμπιστοσύνης στις ρεζέρβες; Με τα πιο πάνω δεδομένα έπρεπε να γίνει αλλαγή χάρην της αλλαγής και ποιος έπρεπε να αποσυρθεί από τους δέκα; Από την άλλη βέβαια φάνηκε ξεκάθαρα η έλλειψη ενός εναλλακτικού πλάνου το οποίο πήγαζε από την δυσκολία ομαλής κυκλοφορίας της μπάλας στη μεσαία γραμμή, η οποία δεν διορθώθηκε (για παράδειγμα) από την ενίσχυση του κέντρου με παίκτη παραπάνω, ρισκάροντας να αγωνιστεί με αμυντική τριάδα.
Κεφάλαιο «Σαμπάλα»
Πολύς ντόρος γίνεται γύρω από το όνομα του Λετονού διεθνή, τον οποίον δεν έχουμε δει ούτε και σε ένα ενενηντάλεπτο. Ιδιαίτερα στις αρχές της χρονιάς και τη βεβαρυμένη εβδομάδα στην οποία δώσαμε 3 παιχνίδια με Ερμή, ΑΠΟΕΛ, Αγία Νάπα, θα ανάμενε κανείς ότι ο προπονητής θα μοίραζε το χρόνο μεταξύ Ιακοβένκο και Σαμπάλα. Ο εκλεκτός του Μάριαν Πάχαρς ακόμα και σε περίοδο απραξίας, αποτελεί ένα από τα πιο ελπιδοφόρα ονόματα που κατηφόρισε στην Κύπρο το καλοκαίρι, ωστόσο αποτυγχάνει να το αποδείξει στις προπονήσεις σύμφωνα με τον προπονητή του. Ερχόμενοι στη θέση του Πάους, θα επέλεγε κανείς έναν ποδοσφαιριστή που δεν του «γεμίζει» το μάτι; Από την άλλη μεριά με γνωστό το πρόβλημα στο σκοράρισμα, δεν άξιζε καλύτερης διαχείρισης ή εσχάτως ένα δείγμα για τον ίδιο τον κόσμο ότι ο συγκεκριμένος (δεν) μπορεί να προσφέρει;
Δεν παίζει με δεύτερο επιθετικό
Δεδομένου και του πρωτύτερου βίου, θα αναμέναμε ότι με την είσοδο του Σαμπάλα στον αγώνα ως αλλαγή, ο Μακρής θα έπαιρνε την άγουσα για τα αποδυτήρια. Προς έκπληξή μας ο Αμπουρτζάνια ήταν τελικά αυτός που έμελε να μην αγωνιστεί για 90 λεπτά, ωστόσο ο Πάους έστειλε τον Μακρή στο δεξί άκρο διατηρώντας ουσιαστικά ίδιο το σχηματισμό. Η άρνησή του να αγωνιστεί με δύο σέντερ φορ ξένισε και στον αγώνα με την Άχνα, γεγονός το οποίο σχολίασε και στη δημοσιογραφική διάσκεψη δηλώνοντας ότι προτιμά οι ποδοσφαιριστές του να απειλούν ερχόμενοι με φόρα από πίσω και όχι να είναι στατικοί στο κουτί. Εκ του αποτελέσματος ο Ολλανδός δεν πήρε το ζητούμενο μιας και μείναμε άσφαιροι στους τρεις από τους τελευταίους τέσσερις αγώνες και εδώ εγείρεται ένα σημαντικό θέμα νοοτροπίας. Μας ικανοποιεί η λογική του Ολλανδού ή εμείς μεγαλώσαμε με την άποψη ότι όσο περισσότεροι επιθετικοί στην αντίπαλη περιοχή τόσο περισσότερες πιθανότητες για γκολ και αυτό δεν αλλάζει;
