Αναμφίβολα, η ισοπαλία με τον Εθνικό κόστισε πολύ στη ψυχολογία του κόσμου και της ομάδας. Καθώς μετά τα 2 σερί νικηφόρα αποτελέσματα στο πρωτάθλημα και τις απώλειες των υπόλοιπων ομάδων στο γκρουπ από 3ημέχρι 8η θέση δημιούργησε μια εφήμερη χαρά τόσο στις τάξεις της ομάδας μας όσο και στον κόσμο.
Μόνο που από τον κανόνα των γκελών, δεν κατάφερε να ξεφύγει η Ανόρθωση η οποία απώλεσε εντός έδρας δύο βαθμούς που δεν έπρεπε. Ο απολογισμός των 13 βαθμών, δεν είναι ικανοποιητικός καθώς ούτε λίγο ούτε πολύ η Ανόρθωσις μάζεψε τους μισούς βαθμούς που μπορούσε να πάρει.
Όμως κοιτάζοντας τη βαθμολογική συγκομιδή και των υπολοίπων, με ταβάνι την 3η θέση η Ανόρθωση είναι εντός στόχων. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι το φαβορί, αλλά με το δείγμα των εννέα αγωνιστικών βλέπουμε πως καμία από τις ομάδες του ενδιάμεσου γκρουπ δεν υπερτερεί έναντι της δικιάς μας. Όλες ανεξαιρέτως πέταξαν βαθμούς που δεν είχαν στο πρόγραμμα και όλες δεν βγάζουν τη σταθερότητα στο παιχνίδι τους.
Στο πρωτάθλημα είτε το θέλουμε είτε όχι τα πάντα εξαρτούνται και από την απόδοση των άλλων, ιδίως όταν δεν έχεις σταθερότητα και δεν έχεις υψηλούς στόχους. Ομάδα για να πάρουμε πρωτάθλημα δεν έχουμε και ούτε ήταν στόχος, οπότε με βάση τους στόχους που έχουμε είμαστε εντός. Αυτό πρέπει να αντιληφθεί ο κόσμος της Ανόρθωσης και να αποτελέσει τον δωδέκατο ποδοσφαιριστή της ομάδας, γιατί με προσελεύσεις όπως αυτές με Αγία Νάπα, Οθέλλο και Εθνικό Άχνας, η Ανόρθωση χάνει από τη διαχρονική της δυναμική που δεν είναι άλλη από τον μεγάλο της κόσμο.
