Είναι η στιγμή που ο πρώην ποδοσφαιριστής της ομάδας μας Γκαουτσού Φοφανά πετυχαίνει το 2ο τέρμα της Ομόνοιας μέσα στη Μόσχα. Πολλοί φίλοι της ομάδας μας εκείνη τη στιγμή σεβόμενοι την προσφορά του Ιβοριανού στην ομάδα μας κατά την περσινή περίοδο ενδεχομένως να είπαν «αφού εν ο Φοφανά, χαλάλι».
Όταν όμως ο Φοφανά αφιέρωσε το τέρμα του στον αδικοχαμένο 7χρονο γιο του, τον Σουλειμάν, τότε η λέξη οπαδισμός αλλά και τα χρώματα της φανέλας μπήκαν στην άκρη και τη θέση τους πήρε η ανθρωπιά και κάπου εκεί οι πάντες υποκλίθηκαν στην εικόνα που έβλεπαν μέσα από την τηλεόραση. Κάπου εκεί, ένας φίλος της ομάδας μας, ο Αλέξανδρος Ηλία, ανέβασε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook ένα αξιέπαινο status θυμίζοντας σε όλους τη λέξη ανθρωπιά και ότι τα πάντα στο ποδόσφαιρο δεν κινούνται με βάση το χρώμα της φανέλας.
Το status του φίλου έγραφε (με λατινικούς χαρακτήρες) «Αν αυτή η πρόκριση είναι αφιερωμένη στον Σουλεϊμάν, αν αυτό το goal είναι υπόσχεση που έδωσες στον Σουλεϊμάν, αν αυτή η χαρά του τέρματος σου απαλύνει έστω και στο ελάχιστο τον πόνο εσένα και της οικογένειας σου, χαλάλι σας η πρόκριση και προσωπικά θα την πανηγυρίσω» και συνοδευόταν με τη φωτογραφία του Φοφανά τη στιγμή που με τα χέρια και το κεφάλι υψωμένο προς τον Μοσχοβίτικο ουρανό, προφανώς θα αφιέρωνε το τέρμα του στον Σουλειμάν. Το συγκριμένο status έτρεξαν να επικροτήσουν αρκετοί φίλοι της Ανόρθωσης και της Ομόνοιας με διάφορα σχόλια.
Αυτή είναι και η καλύτερη απάντηση προς το προκλητικό δημοσίευμα του shootandgoal ότι μας προκάλεσε θλίψη η καλή παρουσία των Φοφανά και Ράμος.
Ο κόσμος της ομάδας μας πολλές φορές στο πρόσφατο παρελθόν έδειξε εμπράκτως ότι σέβεται ποδοσφαιριστές που ήρθαν και έφυγαν έντιμα από την ομάδα μας. Να θυμίσουμε την επιστροφή Σκοπελίτη κατά το πρώτο του παιχνίδι με τα χρώματα της ΑΕΚ, την περίπτωση Μαραγκού τόσο όταν πήγε στον Απόλλωνα (καθαρά λόγω συμβολαίου) όταν μετά το παιχνίδι αποθεώθηκε από τον κόσμο,αλλά και αργότερα με την επιστροφή του ως παίχτης της ΑΕΚ , να θυμίσουμε το χειροκρότημα πήρε ο Αλωνεύτης πολλές φορές στο Παπαδόπουλος απλά γιατί ποτέ δεν προκάλεσε. Ακόμη και προχθές στο φιλικό με την ΑΕΚ δεν ακούστηκε το παραμικρό για τον Ρομπερτο Κολαούτι ενώ στο πρώτο φιλικό με τον Απόλλωνα ο κόσμος της ομάδας μας καταχειροκρότησε τον Ρέζεκ.
Ο κόσμος της ομάδας μας διαχρονικά απέδειξε ότι αυτοί που σέβονται την ομάδα και τον κόσμο είτε σαν πρώην ποδοσφαιριστές είτε σαν αντίπαλοι, πληρώνονται με το ίδιο ακριβώς νόμισμα, αυτό του σεβασμού και του χειροκροτήματος.
