Η φετινή, νέα Ανόρθωση, δεν θα έχει καμία σχέση με την περσινή. Ο κόσμος ευελπιστεί πως η νέα Ανόρθωση δεν θα θυμίζει σε τίποτα την περσινή τραγική ομάδα που έσπαζε το ένα αρνητικό ρεκόρ μετά το άλλο. Το ότι όμως η Μεγάλη Κυρία δουλεύει με ένα νέο μοντέλο, πρωτόγνωρο για εμάς, δυσκολεύει κατά πολύ τις όποιες σκέψεις κάνουμε για το πώς θα παρουσιαστεί η ομάδα φέτος. Και με το νέο μοντέλο, εννοούμε αυτό του τεχνικού διευθυντή που έχει όλες τις αρμοδιότητες στα ποδοσφαιρικά, από την απόκτηση ποδοσφαιριστών μέχρι και το πώς δουλεύουν οι ακαδημίες.
Ο Φαν Λέουβεν λοιπόν είναι αυτός που έχει το δύσκολο έργο να αναμορφώσει, αλλά και να διαμορφώσει, την Ανόρθωση. Να πάρει τη Μεγάλη Κυρία από την κόψη του γκρεμού και να την οδηγήσει σε στέρεα μονοπάτια. Το έργο του φυσικά, αφάνταστα δύσκολο. Δείχνει όμως να μπορεί να διαχειριστεί τις δυσκολίες και να έχει μεταφέρει μία ηρεμία για το μέλλον της ομάδας, στον Πρόεδρο Χρίστο Πουλλαίδη, ο οποίος τον εμπιστεύεται με κλειστά τα μάτια.
Ο Ολλανδός έφερε στην Ανόρθωση ένα προπονητή που γνώριζε. Προφανώς πιστεύει πως το «αγροτικό» του στη Βαλέτα της Μάλτας ήταν απλά για να πάρει την απαιτούμενη εμπειρία και να δουλέψει σε μεγαλύτερο πρωτάθλημα. Το ίδιο μπορούμε να πούμε και για την πρώτη του μεταγραφική κίνηση, τον Ιράκλι Μαισουράτζε που έρχεται για να αγωνιστεί μπροστά από τους κεντρικούς αμυντικούς. Μπορεί να ακούγονται κάποιες γκρίνιες για το ότι ψωνίζουμε από την αγορά της Μάλτας, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι τα τελευταία χρόνια ήρθαν στην Κύπρο σπουδαίες περιπτώσεις ποδοσφαιριστών απευθείας από το Μαλτέζικο ποδόσφαιρο.
Ο κ. Λέουβεν δεν έκρυψε ποτέ ότι αυτός ήταν που ανακάλυψε κάποιους ποδοσφαιριστές οι οποίοι αυτή τη στιγμή κάνουν καριέρα σε μεγάλες Ευρωπαϊκές ομάδες. Πιστεύει στον εαυτό του, πιστεύει στο «μάτι» του, και πιστεύει πως μπορεί να βρει τέτοιες περιπτώσεις και για την ομάδα της Αμμοχώστου. Άλλωστε, με το μπάτζετ που του έχει δώσει ο κ. Πουλλαίδης δεν μπορεί παρά να προσπαθήσει να φέρει νέους ποδοσφαιριστές, διψασμένους για μπάλα, και με μεγάλη μεταπωλητική αξία. Είναι φυσικά ένα ρίσκο, αλλά ένα ρίσκο που αναγκαστικά θα πάρει ο Ολλανδός.
Το ερώτημα αυτή τη στιγμή είναι αν αυτό το μοντέλο θα δουλέψει. Αν θα δουλέψει σε τέτοιο βαθμό τουλάχιστον που θα σταθεροποιήσει την απόδοση της Ανόρθωσης σε ψηλά επίπεδα, ώστε του χρόνου να «ζητήσει» ακόμη περισσότερα. Για περισσότερα από την πρώτη χρονιά θα απαιτηθεί ένα θαύμα, αλλά ο κόσμος της Ανόρθωσης για φέτος τουλάχιστον δεν ζητά κάτι το άπιαστο. Το χείριστο σενάριο, είναι αυτό το μοντέλο να μην δουλέψει και ακόμα μία χρονιά να είναι καταστροφική. Ο Φαν Λέουβεν όμως δείχνει να πιστεύει το αντίθετο. Ο Πρόεδρος, πιστεύει το ίδιο. Το σημαντικό, είναι να πειστεί και ο κόσμος. Και εκεί, ο καθρέφτης είναι το γήπεδο.