Κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι το ότι ο Φαν Λέουβεν έχει ως αρχή το να στοχεύει νεαρούς ποδοσφαιριστές με προοπτική, μιας και τα οφέλη είναι πολλαπλά. Τα δείγματα γραφής του Ολλανδού σε Βίτεσσε και Βαλέττα, μαρτυρούν την τακτική του δανεισμού εξελίξιμων νεαρών από ομάδες ανώτερων (ποιοτικά) πρωταθλημάτων. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, φαίνεται ότι η τακτική αυτή αποτελεί «win-win situation», δηλαδή νίκη/όφελος από όποια οπτική γωνία κι αν την προσεγγίζει κανείς.
Οι επιτυχίες σε Ευρωπαϊκό επίπεδο με την είσοδο στους ομίλους του Champions League και του Europa League, φαίνεται ότι έχει αποπροσανατολίσει όλους όσους ασχολούνται με το Κυπριακό ποδόσφαιρο, δίνοντας μια εικόνα προόδου. Ρεαλιστικά, το φαινόμενο αυτό αποτελεί, βάση προϊστορίας, εξαίρεση και όχι κανόνα επομένως οφείλουμε να δούμε τα πράγματα με διαφορετικό φακό.
Καταρχήν ο δανεισμός ενός ποδοσφαιριστή και το γεγονός ότι η παρουσία του έχει σύντομη ημερομηνία λήξης, δεν μαρτυρά απαραίτητα ομάδα μικρού βεληνεκούς. Απεναντίας πρέπει να ληφθεί υπόψην ότι τα πλείστα «κλειστά συμβόλαια» δεν (πρέπει) να ξεπερνούν τα δύο χρόνια. Έτσι μένουμε μακριά από πονοκεφάλους συμβολαίων που το μόνο που κάνουν είναι να βαραίνουν τον προϋπολογισμό. Όσον αφορά τον ίδιο ποδοσφαιριστή, το γεγονός ότι η θέση του είναι «επισφαλής», του δίνει το κίνητρο να αγωνίζεται ολόχρονα.
Στην περίπτωση της Ανόρθωσης, το μεταπωλητικό πλάνο δεν αποτελεί επιλογή, αλλά μονόδρομος. Οι δυσμενείς οικονομικές συνθήκες απαιτούν περιπτώσεις Λαβόρδε, Εγκωμίτη, Οκκά, αλλά και Κρισμάρεβιτς, Γκόγκιτς. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι η πιο παραγωγική πενταετία στην ιστορία του σωματείου συνοδεύτηκε από πολλές «εξαγωγές», οι οποίες με το σωστό προγραμματισμό αναπληρώνονταν μιας και ουδείς αναντικατάστατος.
Στα συν είναι και οι καλές σχέσεις που δημιουργούνται μέσω τέτοιων συνεργασιών με ανώτερα ποιοτικά, οργανωτικά και τεχνολογικά ομάδες. Ιδιαίτερα σε θέματα αντιμετώπισης τραυματισμών και αποκατάστασης, θα μπορούσε να δωθεί ένα τέλος στο φαινόμενο όπου οι προβλέψεις φέρουν έναν ποδοσφαιριστή να μένει εκτός για μια εβδομάδα αλλά τελικά… ένας μήνας δεν είναι αρκετός.
