Η νέα ποδοσφαιρική χρονιά αναμένεται να ξεκινήσει πολύ διαφορετικά από τις 5 προηγούμενες. Στα χρόνια που ακολούθησαν μετά από τα γεγονότα του 2008, ο κόσμος πίστευε και δεν ήθελε να αποδεχτεί ότι η ομάδαρα του δεν θα πανηγύριζε κανένα τίτλο ξανά.
Η ιστορία όμως τον διέψευδε κάθε χρόνο και τώρα για κακήν τύχη της νυν διοίκησης δεν πρόκειται να την ξαναπάθει. Ο κόσμος πλέον αντιμετωπίζει – όχι και άδικα – με επιφύλαξη την κάθε προσπάθεια που γίνεται.
Με κακεντρέχεια αντιμετωπίζει τις καινοτόμες αλλαγές που επιχειρούνται στο αγωνιστικό, στο οικονομικό και γενικότερα στην αλλαγή φιλοσοφίας και τρόπου λειτουργίας ολόκληρης της ομάδας.
Η διοίκηση του Χρίστου Πουλλαΐδη έχει να κάνει πολλά για να επανέλθει η ομάδα σε υποφερτά όρια. Η Ανόρθωση, κυρίως την χρονιά που μας πέρασε ήταν σαν μια βομβαρδισμένη πόλη και πρέπει να γίνουν πολλά για να αναδομηθεί και να στηθεί με γερές βάσεις.
Όταν θέλεις να το επιτύχεις αυτό, πρώτα ποντάρεις πάνω στον κόσμο σου. Στον λαό σου. Και εδώ είναι το στοίχημα για τον κ. Πουλλαϊδη. Να φέρει πίσω τον κόσμο και ξαναγεμίσει το «Παπ», να επανέλθει ο κόσμος στις κερκίδες του και να ξαναγίνει το γήπεδο κολαστήριο για τις αντίπαλες ομάδες και τους οπαδούς τους.
Για να γίνουν όλα αυτά χρειάζονται θυσίες. Χρειάζονται κίνητρα. Ακόμη και με οικονομικό κόστος για την διοίκηση. Ένα σοβαρό κίνητρο λοιπόν που ο γράφων θεωρεί επιτακτική ανάγκη, είναι η πολύ χαμηλή κοστολόγηση του εισιτηρίου διαρκείας σε τέτοιο βαθμό που να αγοραστούν μεσούσης της καλοκαιρινής περιόδου, 3000 εισιτήρια διαρκείας.
Αν θεωρήσουμε ότι στην περσινή χρονιά εκδόθηκαν περίπου 2600 εισιτήρια διαρκείας και με βάση τα όσα βίωσε ο κόσμος ακολούθως, τότε θα είναι ουτοπία η διοίκηση να ελπίζει σε αριθμό πέραν των 1000 εισιτήριων διαρκείας για την επερχόμενη αγωνιστική περίοδο.
Οπόταν ο γράφων θεωρεί σοφότερο η διοίκηση να χειριστεί έξυπνα την διάθεση των καρτών διαρκείας. Αν οι τιμές κρατηθούν στα ίδια επίπεδα με τα περσινά και σε συνάρτηση με την κορύφωση της οικονομικής κρίσης τότε το αποτέλεσμα θα είναι απογοητευτικό. Τόσο από οικονομικής πλευράς όσο και προσέλευσης του κόσμου στο γήπεδο.
Επομένως, αν η διοίκηση ρισκάρει και κάνει χώμα τις τιμές των εισιτηρίων διαρκείας θα δώσει ένα έξτρα κίνητρο στον Ανορθωσιάτη να επιστρέψει και να συμβάλει οικονομικά στην νέα προσπάθεια.
Αντί 1000 εισιτήρια διαρκείας των €260 ενδέχεται να διατεθούν 3000 εισιτήρια στην ενδεικτική τιμή των 150 ευρώ. Στη χείριστη περίπτωση που το μέτρο αυτό αποτύχει παταγωδώς και έχοντας ως πάτο τα 1000εισιτήρια διαρκείας τότε η ζημιά που θα επωμιστεί η διοίκηση ανέρχεται στις €100000, λιγότερα δηλαδή από όσα κόστισε ο Μπεν Σιουσάν την χρονιά που μας πέρασε και δεν πρόσφερε απολύτως τίποτα.
Αν όμως το μέτρο αυτό δελεάσει την μάζα των φιλάθλων και το αντιμετωπισθεί με θετικό μάτι, αν δουν ότι η διοίκηση Χρίστου Πουλλαΐδη εκτίμησε τα 3 κεκλισμένων της περιόδου 2013-2014 και την τραγική ομάδα που προπλήρωσε να βλέπει τότε μπορεί να έχουμε 3000 και πλέον οπαδούς σε κάθε αγώνα οι οποίοι θα αυξάνονται συνεχώς αν η ομάδα παρουσιαστεί όπως την θέλουν οι οπαδοί της.
Καλώς ή κακώς και το μάρκετινγκ είναι μέσα στην ζωή μας. Ο κόσμος μπούχτισε από υποσχέσεις, πολλά λόγια και παραμύθια και θέλει να εισπράξει αν μη τι άλλο εκτίμηση από την ομάδα που τον πλήγωσε, από την ομάδα που τον έριξε από το ζενίθ στο ναδίρ.
Δεν ανταλλάσσονται όσα έγιναν κυρίως την περσινή περίοδο με μια μείωση της τάξης του 50% στη τιμή των εισιτηρίων διαρκείας αλλά είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία η διοίκηση να πείσει για το πλάνο που έχει, που δεν είναι άλλο από την επαναφορά της Ανόρθωσης εκεί που της αρμόζει η Ιστορία της.
