Στην αρθρογραφία μας μετά τον Σαββατιάτικο αγώνα με την Ομόνοια είχαμε επισημάνει τον καταλυτικό ρόλο που (δεν) διαδραμάτισε η μεσαία γραμμή της Ανόρθωσης στην τελική έκβαση του αγώνα. Είχαμε αναφερθεί σε έναν Μαραγκό που ήταν απλή αναφορά στο φύλλο αγώνος, έναν Μάκο εκτεθειμένο απέναντι στους γρήγορους μεσοεπιθετικούς της Ομόνοιας και έναν Γκριγκαλασβίλι ο οποίος δεν τροφοδοτήθηκε.
Χθες είδαμε καταρχήν ουσιαστική αλλαγή σε πρόσωπα μιας και ο Οχαγιόν πήρε φανέλα βασικού, γεγονός που αυτόματα βελτίωσε την ποιότητα, την ομαδικότητα και την κυκλοφορία. Από εκεί και πέρα η αναγκαστική αλλαγή του Ζόρζε με τον Θεοδώρου δούλεψε ευεργετικά μιας και ο Μάκος μετατοπίστηκε στο κέντρο της άμυνας, θέση την οποία έδειξε ότι μπορεί να αγωνιστεί ίσως και καλύτερα από αυτήν του αμυντικού μέσου. Ταυτόχρονα ο Ζαχαρίας με τα υψηλά ποσοστά ακρίβειας σε μακρινές και κοντινές μεταβιβάσεις, βοήθησε στο passing game γεγονός που αποτυπώνεται στην άνεση με την οποία διατηρήσαμε το μηδέν παθητικό στην επανάληψη.
