Επιστολή στο Anorthosis24 – Οι επιστολές που δημοσιεύονται αντιπροσωπεύουν τις προσωπικές απόψεις των συγγραφέων τους και όχι κατ’ ανάγκην του Anorthosis24. Στείλτε μας κι εσείς τη δική σας επιστολή, στο [email protected]
Φίλε Ανορθωσιάτη,
Είναι κάτι τέτοιες ώρες που δεν ξέρω τι είναι πιο σωστό, να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σας ή να τις κρατήσω μέσα μου για ακόμα μια φορά.
Βλέποντας όμως καθημερινά τον Φοίνικα να γκρεμίζεται απ τον ουρανό πιστεύω πως αυτή τη φορά η επιλογή είναι μονόδρομος. Εδώ και μήνες πιστεύω ότι ο μόνος τρόπος σωτηρίας του ποδοσφαιρικού Σωματείου Ανόρθωσις Αμμοχώστου είναι η ομάδα να υποβιβαστεί στην Γ΄ η Δ΄ Κατηγορία και να ξαναχτιστεί σε γερές βάσεις πρωταθλητισμού, μακριά από οικονομικά και προσωπικά συμφέροντα.
Συμμερίζομαι απόλυτα τις όποιες ανησυχίες αυτή η πρόταση δημιουργεί, συμπεριλαμβανομένων των επικείμενων προσφυγών στην ΟΥΕΦΑ καθώς και πιθανή εκποίηση της περιουσίας του Σωματείου, αλλά λόγω του ότι δεν είμαι ειδικός επί του θέματος δεν μπορώ να πω μετά βεβαιότητας εάν και εφόσον αυτή η πρόταση είναι εφικτή.
Το πρόβλημα της Ανορθωσις Αμμοχώστου δεν είναι μόνο οι άνθρωποι που διοίκησαν τα τελευταία 5 χρόνια αλλά δυστυχώς το πρόβλημα αρχίζει από εμάς τους οπαδούς. Επί χρόνια ενώ το σωματείο μας ασθενεί εμείς απαιτούμε παιχταράδες, προπονηταράδες, Ευρωπαϊκές πορείες, πρωταθλήματα και κύπελλα, δίνοντας το δικαίωμα στον κάθε ΄ντιβέλοπερ΄ (αγνό Ανορθωσιάτη – όπως παρουσιάζονται κατά καιρούς) που τυγχάνει να διοικεί, να πειραματίζεται και να καταχράται την ύπαρξη και την περιουσία του πιο πλούσιου Σωματείου που υπάρχει σ΄αυτό το νησί.
Όλοι μαζί δημιουργήσαμε 17 εκατομμύρια χρέη, όλοι μαζί διώξαμε μακριά ανθρώπους που αγάπησαν την Ανόρθωση περισσότερο από τις οικογένειες τους, και όλοι μας φορούσαμε φανέλα βασικού το περασμένο Σαββάτο στο γρασίδι του ΓΣΠ ενάντια στο Αποέλ, μηδενός, και επαναλαμβάνω μηδενός εξαιρουμένου.
Εγώ έχω κάνει τον απολογισμό μου. Με το να συνεχίσω να στηρίζω κάθε επαναλαμβανόμενη προσπάθεια σωτηρίας του σωματείου στηριζόμενη σε ιδέες χωρίς αρχή και τέλος σπρώχνω το σωματείο στον αφανισμό. Από σήμερα λοιπόν διεκδικώ αυτό που μου αξίζει. Μια Ανόρθωσις Αμμοχώστου Περήφανη, Ελεύθερη και πάνω από όλα Υγιείς. Ο νέος δρόμος που το σωματείο επείγει να τραβήξει δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Κρύβει πολύ πόνο, νοσταλγία, απαιτεί θυσίες και γερά νεύρα αλλά στο τέλος της μέρας να δείτε που όταν γίνει ο απολογισμός η Ανόρθωσις μας θα βρει δίπλα της ανθρώπους που την πονούν πραγματικά και που θα κάνουν τα πάντα για να την προστατέψουν.
Με απόλυτο σεβασμό στην ιστορία αυτού του σωματείου,
Αντρέας Καδής
14/05/2014
