Το… εύθυμο κλίμα που πήγε να δημιουργηθεί μετά τις δύο ανακοινώσεις της Παρασκευής, διαδέχθηκε η μουντή ψυχολογία μετά από άλλη μια μέτρια αγωνιστική εικόνα, παρά τις προσθαφαιρέσεις που επιχείρησε ο Νίκος Κωστένογλου. Θα έλεγε κανείς ότι το τελευταίο διάστημα το κρύο διαδέχεται τη ζέστη και αντίστροφα, με τις αλλαγές στην ψυχολογία να αποτελούν περισσότερο τον κανόνα παρά την εξαίρεση.
Με τα δεδομένα που έχουμε μπροστά μας, είναι να διερωτάται κανείς αν καταφέρουμε να φέρουμε έστω και ένα θετικό αποτέλεσμα μέχρι το τέλος του μαραθωνίου, έχοντας πλέον να αντιμετωπίσουμε ομάδες σε καλύτερη βαθμολογική θέση από τη δική μας. Με τους ξένους ποδοσφαιριστές να μη έχουν κίνητρο και να έχουν ενδεχομένως το μυαλό του στον επόμενο σταθμό της καριέρας τους και τους νεαρούς Κύπριους ποδοσφαιριστές να βγαίνουν απότομα στην επιφάνεια, είναι λογικό η μέχρι στιγμής εικόνα να μην ξεφεύγει από την μετριότητα.
Το θέμα πλέον είναι η διαχείριση αυτής της εικόνας από την πλευρά του κόσμου και το τι μπορούμε να περιμένουμε από τη συνέχεια αυτού του πρωταθλήματος. Δηλαδή με το να επιθυμούμε την είσοδο ντόπιων ποδοσφαιριστών στην εντεκάδα, δεν πρέπει να περιμένουμε θαύματα ως προς την αγωνιστική μετάλλαξη, αλλά να επιδείξουμε τη δέουσα υπομονή ώστε να δείξουν αν μπορούμε να τους υπολογίζουμε στην συνέχεια. Η (περαιτέρω) μουρμούρα και κριτική είναι άνευ ουσίας από τη στιγμή που ακόμα και το Ευρωπαϊκό εισήτηριο, όχι μόνο είναι δύσκολο να επιτευχθεί, αλλά τίθενται και ερωτήματα κατά πόσο θα είναι ευεργετικό.
Μια παράμετρος που πρέπει να ζυγίσουμε πολύ προσεκτικά στη συνέχεια, είναι τα κατά καιρούς σχόλια/άρθρα στον τίτλο που δεν έχουν να πουν κάτι πέραν από το προφανές, ωστόσο είναι αρκετά να ξυπνήσουν την κατήφεια και την απογοήτευση. Από τη στιγμή που τη δεδομένη στιγμή, κύρια προτεραιότητα είναι η οικονομική εξυγίανση του σωματείου, το αγωνιστικό κομμάτι περνά αναμφίβολα σε δεύτερη μοίρα.
