Τι να πει κανείς για αυτή την… ομάδα. Σε ένα ομολογουμένως χαμηλό επίπεδο από πλευράς ποιότητας πρωτάθλημα, η Ανόρθωση συγκαταλέγεται στις ομάδες που παρουσιάζουν το χειρότερο θέαμα.
Αν εξαιρέσει κανείς την «εφηβική» ομάδα της ΑΛΚΗΣ, η φετινή Ανόρθωση έχασε βαθμούς από όλους τους αντιπάλους της, πλην του Εθνικού Άχνας ενώ παράλληλα δέχθηκε από όλες τις ομάδες γκολ εκτός από τον επερχόμενο αντίπαλο, την ομάδα του Ερμή.
Στοιχεία που μιλάνε από μόνα τους. Στοιχεία που φωνάζουν για τον εγκληματικό προγραμματισμό της περιόδου. Στοιχεία που δεν αρμόζουν για μια ομάδα του εκτοπίσματος της Ανόρθωσης.
Το γεγονός ότι η ομάδα στο παραπέντε εξασφάλισε θέση στην πρώτη εξάδα οφείλεται αποκλειστικά στην βαριά φανέλα για την οποία κάποτε, κάποιοι μάτωσαν και ίδρωσαν. Κάποτε που κάποιοι ένοιωθαν περήφανοι που αγωνίζονταν στην Ανόρθωση και δεν το έκαναν ως αγγαρεία ή απλά μέχρι να τελειώσει το συμβόλαιο τους.
Δυστυχώς, είναι δύσκολο να πούμε ότι υπάρχει η επόμενη μέρα. Όσο και να θέλουμε να αισιοδοξούμε τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα.
Η μοναδική ηλιαχτίδα ελπίδας αποτελεί το γεγονός ότι αυτή την χρονιά, υπήρξε κέρδος από την παρουσία των νεαρών. Ανέβηκαν στην πρώτη ομάδα κάποια παιδιά όπως ο Μακρής, ο Λοϊζίδης και ο Θεοδώρου, που αφού ρεζίλεψαν ποδοσφαιρικά αυτούς που αμείβονται με συμβόλαια εικοσαπλάσιας αξίας, τους εκτόπισαν και τους απέδειξαν πως το χρήμα από μόνο του δεν παίζει μπάλα.
Χρειάζεται κίνητρο, όρεξη, πάθος και σεβασμός στην ιστορία της ομάδας που αγωνίζονται, πράγμα το οποίο οι περισσότεροι εκ των λεγεωνάριων αυτής της χρονιάς, δεν διέθεταν.
Πόσες φορές αυτός ο κόσμος να περιμένει την επόμενη μέρα. Για να υπάρξει η επόμενη μέρα, πρέπει να γίνει εκ βάθρου ριζική αναδιοργάνωση στο οικοδόμημα της Ανόρθωσης.
Διότι Ανόρθωση δεν είναι αυτοί που ήρθαν φέτος, φόρεσαν μια μπλε φανέλα και βγήκαν στο γήπεδο. Από τα πιο πάνω εξαιρούνται οι νεαροί και όλοι οι γηγενής ποδοσφαιριστές της ομάδας που φέτος διέσωσαν την απόλυτη ξεφτίλα.
