Δεκαέξι χρόνια θα πάρουμε το χρόνο πίσω σήμερα και πιο συγκεκριμένα στον Ιανουάριο του 1998. Η Ανόρθωσις καλούνταν να αντιμετωπίσει εντός έδρας τη Νέα Σαλαμίνα με ένα και μοναδικό στόχο, τη νίκη!
Η χρονιά είχε ξεκινήσει εκπληκτικά. Ο γαλαξίας των ντόπιων αστέρων που βρήκε στέγη στο Αντώνης Παπαδόπουλος σε συνδυασμό με μια τριάδα ξένων φωτιά και τις οδηγίες του Ντούσαν Μιτόσεβιτς βάδιζε από νίκη σε νίκη. Το εκρηκτικό ξεκίνημα έκανε το πρωτάθλημα να φαντάζει κάτι παραπάνω από σίγουρο. Ήρθε όμως ένα αναπάντεχο ξεφούσκωμα που σε συνδυασμό με το ανέβασμα της Ομόνοιας έδωσαν μια νέα πλοκή στο πρωτάθλημα. Με τη λήξη του Α’ γύρου η Ανόρθωσις βρέθηκε στη δεύτερη θέση δύο βαθμούς πίσω από την Ομόνοια που μας είχε κερδίσει στο “Παπ” με το τέλος του γύρου. Η ήττα από την Ομόνοια δημιούργησε ένα και μοναδικό στόχο: 13 νίκες για να πάρουμε τον τίτλο! Ήμαστε οι καλύτεροι, έπρεπε όμως να το αποδείξουμε στο γήπεδο.
Το δεύτερο σε σειρά παιχνίδι από τα 13 ήταν αυτό με την συμπολίτισσα Νέα Σαλαμίνα στο “Αντώνης Παπαδόπουλος”. Η Ανόρθωσις μπήκε φουριόζα στο γήπεδο. Ο Χαραλάμπους στο 15′ έβγαλε μόνο τον Κρισμάρεβιτς και ο τελευταίος αφού πέρασε και τον τερματοφύλακα της Νέας Σαλαμίνας, σημείωσε το 1-0. Στο αμέσως επόμενο λεπτό ο Βέσκο Μιχαήλοβιτς με ψηλοκρεμαστό πλασέ σημείωσε το 2-0. Ο Κρισμάρεβιτς στο 24′ μετέτρεψε σε γκολ το πέναλτι που είχε κερδίσει ο ίδιος και έτσι το 3-0 ήταν γεγονός. Στην εκπνοή του ημιχρόνου ο Δημήτρης Ιωάννου με σέντρα έγραψε το 4-0.
Στο 64′ ο Οκκάς πλήγωσε την πρώην του ομάδα καθώς εκμεταλλεύτηκε στο έπακρον την σέντρα του Πάρη Ηλία και με κεφαλιά έγραψε το 5-0. Στο 70′ ήταν η σειρά ενός άλλου πρώην Σαλαμιναίου, του Πάμπη Ανδρέου, να χριστεί σκόρερ. Με κεφαλιά εκμεταλλεύτηκε την πάσα πάρε-βάλε του Μιχαήλοβιτς, ανεβάζοντας έτσι το δείκτη του σκορ στο 6-0. Η Σαλαμίνα μείωσε προσωρινά σε 6-1 με τον Βαγγέλη Αδάμου για να έρθει λίγα λεπτά αργότερα ένας μετέπειτα Σαλαμιναίος, ο Πάρης Ηλία, και με σουτ να γράψει το τελικό 7-1!
Το ματς εκείνο ήταν μια εκκωφαντική απάντηση προς όλους όσους τόλμησαν να αμφισβητήσουν τότε την Ανόρθωση. Ήταν μια σπουδαία νίκη, η οποία επανέφερε πίσω στις τάξεις της ομάδας μας τον αέρα και τη δυναμική που είχε χάσει τις τελευταίες μέρες του 1997.
