Η επιστροφή στις αγωνιστικές υποχρεώσεις, μας θυμίζει το γεγονός ότι η Ανόρθωση προέρχεται από ένα σερί τεσσάρων απωλειών, με αντίπαλους διαφόρων δυναμικοτήτων. Η τραγική διαπίστωση είναι ότι οι τελευταίες φορές που φύγαμε με χαμόγελο από το γήπεδο, ήταν με αντιπάλους της τελευταίας εξάδας, με εξαίρεση βεβαία το κάζο στο Παραλίμνι. Θα πρέπει να ταξιδέψουμε μέχρι και τις δύο πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος, προκειμένου να συναντήσουμε νίκη απέναντι σε αντίπαλο με εκτόπισμα, συμπεραίνοντας ότι ο πήχης των δυνατοτήτων έχει χαμηλώσει σημαντικά.
Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι αφού οι ποδοσφαιριστές δεν μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, η φανέλα με το φοίνικα καλείται να δώσει τις δικές της εξετάσεις και να θυμίσει ότι στο πρόσφατο παρελθόν γνώρισε και αυτή χαρές και δόξες. Απέναντι σε μια Σαλαμίνα που προέρχεται από την καλύτερη της φετινή εμφάνιση και το σπάσιμο της έδρας του Ερμή, η ομάδα μας θα κληθεί να δείξει χαρακτήρα και να αποδείξει ότι… υπάρχει ακόμη ζωή στον μπλε πλανήτη.
Πως μεταφράζεται το ειδικό βάρος που μπορεί να έχει η φανέλα μιας μεγάλης ομάδας σαν της Ανόρθωσης; Με την νίκη σε ένα παιχνίδι που οι συγκυρίες δεν είναι και οι καλύτερες, σε ένα παιχνίδι που οι ποδοσφαιριστές αναζητούν κίνητρο, σε ένα παιχνίδι που ο αέρας (και μόνο) της έλευσης ενός νέου προπονητή δεν αναμένεται να βοηθήσει.
