Έντεκα γαλάζιες φανέλες που περιφέρονταν στον αγωνιστικό χώρο του Τάσος Μάρκου ήταν το μόνο πράγμα που θύμιζε ότι το απόγευμα της Κυριακής στο συγκεκριμένο γήπεδο αγωνιζόταν η Ανόρθωση. Οι ποδοσφαιριστές μας σε μια εμφάνιση βγαλμένη από το χειρότερο εφιάλτη όλων όσων είναι γύρω από την ομάδα, γνώρισαν τη συντριβή με 0-4 από την Ένωση, προσθέτοντας στη λίστα με τις ντροπιαστικές ήττες, μια ακόμα.
Τα πολλά λόγια είναι περιττά για το συγκεκριμένο παιχνίδι. Νηστικό αρκούδι δεν χορεύει κύριοι. Ανάλυση του παιχνιδιού δεν πρόκειται να κάνω γιατί πλέον δεν μιλάμε για μπάλα. Έχουμε ξεφύγει. Αν εξαιρέσεις 2 με 3 ποδοσφαιριστές οι υπόλοιποι είναι ανίκανοι και καταλάθος αγωνίζονται στην ομάδα. Όχι τον Κωστένογλου να φέρεις τον Μουρίνιο να φέρεις δεν θα μάθει ούτε ο Αλέξα αλλά ούτε και ο Άντιτς να μαρκάρουν σωστά.
Η Ανόρθωση πλέον έχει καταντήσει κάθε χθες και καλύτερα. Ο κόσμος σας αηδίασε και σας βαρέθηκε. Κάποιοι από εσάς, είσαστε οι πλέον ανίκανοι να ηγήστε του Φοίνικα. Λυπάμαι που αποδεικνύεται καθημερινά πως δεν υπάρχει ηγέτης σε κανένα κομμάτι της Ανόρθωσις.
Ότι και να σας κάνουν από εδώ και πέρα σας αξίζει. Να λυπηθώ που βρίζουν παίκτες μας; Από τότε που με θυμάμαι αυτό συμβαίνει. Λυπάμαι απλά που δεν μπορούμε να χαρούμε την στιγμή. Μικρή, μεγάλη, μεσαία, καμία σημασία δεν έχει. Λυπάμαι που ξεπερνάμε τα όρια της ελευθερίας μας, θίγοντας των υπολοίπων που ανήκουν στην οικογένειά μας. Και πραγματικά λυπάμαι που καταντήσατε έτσι, ότι πιο πολύτιμο έχουμε μαζί με την οικογένεια μας. Η ιστορία ετοιμάζετε να σας κρίνει. Και μάλιστα πολύ αυστηρά.
